بيا اي آفتاب


وقت سحر رسيده است
بيا که صداي گريه هاي باران
از اين مرزهاي پنهان گشوده شود

بيا که خورشيدي در پشت ابرها پنهان نماند

بيا اي آفتاب
که ردپاي تو
در اين صحراي غريب
پيدا شود

بياکه خانه اي در حضورتو
پرگل
و
صداي آواز بلبل
در اين انتظار بينهايت
غرق شود

بيا اي دل خسته اي
که چشم بر راه دعا نشسته اي

بيا اي چشم انتظار
که سال هجرانت فزون تر از هزار است

و بي گمان اشکهاي تورا از اين گريه هاي باران ميبينم
که اشکهاي تو هر صبح و شب است
و قنوت تو،ذکر قنوت زينب است

بيا اي نسيم سحر
دل مارا پر از دوا کن
که تو همچون طبيبي که برتر ازتو هيچ نيست...!


شعري از حسين مظاهري کلهرودي