نویسنده : حدیث

در روزگار کنونی ما ، گروههای مختلف سیاسی در کشور فعال هستند و هر روز بارها نام و نشان شان را می شنویم ، البته بیشتر در مواقع درگیری و بحثهای بیهوده !!! بگذریم ... شاید خیلی از افرادی که تحت هر عنوانی شروع به صحبت و بررسی این گروهها می کنند ، حتی نمی دانند سابقه تشکیلاتی این گروهها از چه زمانی است و چکونه تشکیل شده اند . یکی از جناح های سیاسی کشور به اصطلاح " چپ " است . این جناح به اصطلاح سیاسی و عنوانش در قبل از انقلاب ، تعریفی دیگری نسبت به دورانش در بعد از انقلاب شکوهمند انقلاب اسلامی داشت . سرآغاز کاملاً حساب شده از طرف غرب و شرق و هدایت کنونی تشکیلاتی توسط آمریکا و غرب ! شاید جالب باشد و البته کمی هم خسته کننده ، که راجع به تاریخچه غرب زدگی و تشکیلاتی این گروههای به ظاهر سیاسی ( منظور این است که در لوای برنامه های سیاسی خود به دنبال اهداف عالیه آمریکایی ها هستند ) کمی بیشتر بدانیم و این را دریابیم که این برنامه های امروزی شان ، استمرار و تداوم همان طراحی های اوایل صده جاری است . شاید درس بگیرند از برخی طرح های سیاسی اجتماعی که امروز به خاطر عدم انطباق آن با اهداف الهی و انسانی هم اکنون فقط در موزه های تاریخ یافت می شوند . شاید بپرسید چه لزومی دارد برویم برگهای خاک خورده تاریخ را ورق بزنیم ؟ بله ... اصلاً قصد مرور تفکرات و مکتبهای زوال یافته نیست ، بلکه هدف بازبینی و بررسی نحوه  و راههای نفوذ دشمن از طریق ایجاد جریانات مختلف و سرنوشت هر یک از این گروه هاست ... در ادامه به شکل جدید این گروه ها در بعد از انقلاب اسلامی خواهیم رسید .

در ابتدا برای اینکه در مباحث یاد شده مشکلی پیش نیاید ، چند کلمه و تعریف کلیدی را که لازمه بحث است خدمت تان عرض می کنم :

1-   مارکسیسم : به آن دسته از نظریه های فلسفی ، اقتصادی ، تاریخی ، اجتماعی و سیاسی اتلاق می شود که توسط مارکس وانگلس تدوین یافته اند . 

2-  سوسیالیسم : پیوسته کردن تمام اعمال اقتصادی یا بعضی از آنها را که فعلاً در حال ابهام و سردرگم هستند به مراکز آگاه جامعه ، کومونیست های جامعه ای را که به جای سرمایه داری ایجاد می شود ، می نامند و بعد از آن جامعه کمونیستی است . در جامعه سوسیالیستی مالکیت بر لوازم تولید اجتماعی است ( تقدم جامعه بر فرد ) .

ن   نیهیلیسم : نه گرایی - نیست گرایی - بی گرایشی .  " باکونین "  ( 1814 -1876 )در روسیه موسس آن بود ، که شامل طغیان ، شورش و شدت عمل است . بی اعتقادی به قانون و نظم و مالکیت و ....

قسمت اول :

زمان تشکل مارکسیستها در ایران را به سه دوران ، یعنی دوران قبل از انقلاب اکتبر شوروی – دوران بعد از پیروزیی انقلاب اکتبر تا تشکیل حزب توده ( دوران کمونیستی ) و دوران توده ای تقسیم نمود .

دوران قبل از انقلاب اکتبر 1917 شوروی ( سوسیال دموکراسی )

-         1- شروع غرب زدگی در ایران

در دوران اول ، قبل از اینکه نقش سوسیالیستهای روسیه در ایران را بازگو کنیم لازم است اشاره داشته باشیم به شروع غرب زدگی در ایران ، چرا که تفکر سیاسی و سوسیالیسم همچون دگر ایده های غربی بعد از اینکه پای جوانان ایرانی جهت تحصیل به اروپا باز شد ، بسته به اینکه کدام کشور  بروند و با چه کسانی برخورد کنند و با چه نوع استعداد و زمینه فکری باشند ، مکتب و اندیشه ای را انتخاب کرده و به ارمغان می آوردند .

با این وصف عده ای افکار هگل و عده ای تفکرات پوچ گرایی ( نهیلیسم )را پذیرفته و تعدادی نیز پیرو سرمایه داری بی بند وبار لیبرالیسم و بالاخره عده ای هم پیرو سوسیالیسم و اندیشه های مارکس گردیده و پس از مراجعت به ایران به تبلیغ آن پرداختند  . بعدها که به تدریج جو غالب دانشگاه ها و مجامع علمی ایران ، جو غالب محافل علمی و دانشگاهی غرب گردید ، روشن فکران ایرانی اکثراً سوسیالیست شده و در دانشگاهها و مدارس و ... به ترویج سوسیالیسم علمی پرداختند . اولین نمونه گسترده و علمی روشنفکران فرنگ رفته در انقلاب مشروطیت بود که فعالانه در آن شرکت داشتند .

-        2- حزب کمونیست شوروی و مارکسیسم در ایران

هرچند تفکرات مارکسیستی ابتدا به عنوان بخشی از افکار غربی وارد ایران شد ، ولی بعد از پیروزی انقلاب اکتبر در روسیه شوروی رشد کمی و کیفی آن شتاب گرفت . به دلیل اینکه مارکسیستهای ایران بعد از پیروزی انقلاب اکتبر الگو و تجسمی برای ارائه داشتند ، تعداد آنان زیاد تر شد و به سرعت تشکلها و تجمعات مارکسیستی در ایران گسترش و رشد پیدا نمود .

-         3- حزب سوسیال دموکرات ( اجتماعیون عامیون )

تاریخ تشکیلات مارکسیستی در ایران ، با تشکیل " انجمنهای غیبی " سوسیال دموکرات در ایران آغاز می شود . حزب سوسیال دموکرات ایران با کمک شوروی و شرکت مستقیم بلشویکهای ماوراء قفقاز از حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه به رهبری لنین تشکیل گردید.

انجمنهای سوسیال دموکرات در سه شهر ( تبریز – تهران – رشت ) تشکیل شده بود و نمایندگان آن مارکسیست به معنای واقعی کلمه نبودند و در بینش خود تصور احساسی و " رمانتیک " در باره دموکراسی ، مردم و انقلاب زحمت کشان داشتند و ... . حزب سوسیال دموکرات ایران در سال 1905 در قفقاز تحت رهبری نریمان نریمان اف در باکو تشکیل شد و این اولین تشکیلات منسجم مارکسیستی در ایران بود.

در قسمت بعدی یک دوران به جلو می آییم و ایام بعد از انقلاب اکتبر را بررسی می کنیم .