نویسنده : امیرمحمد

دکتر محمود احمدی نژاد : "  ... قوه مجریه، قوه اول کشور است، بعضی‌ها یک جمله حضرت امام(ره) را متعلق به زمانی که نظام ما پارلمانی بوده برجسته می‌کنند، آن‌زمان رئیس‌جمهور مسئول اداره کشور نبوده بلکه نخست‌وزیر مسئول اداره کشور بوده که از طریق مجلس انتخاب می‌شده است. آن موقع مجلس بالا‌ترین بود. اکنون در قانون اساسی قوه مجریه بار اصلی اداره کشور را بر دوش دارد ... "

در این گیر و دار بازیهای سیاسی که تو کشور داره به سبک بسیار ناشیانه ای انجام میشه ، خیلی از جملات و مفاهیمی هستند که هنوز هم که هنوز است برای مردم روشن نشده ... مفاهیمی که  دود دعوا و جدل بر سر اونها ، فقط تو چشم مردم میره ...

تغییر شیوه های آموزش

تو این دوره و زمونه ، همونطور که می دونید شیوه های آموزشی تغییرات بسیار زیادی کردن . از تغییرات مهم و تاریخی سیستم نظام آموزشی گرفته تا متدهای پیشرفته تغییر شیوه های فرهنگ پذیرذی در اجتماع . در این بین بار تمام این مسائل آموزشی بر روی دوش کودکان و فرزندان مان قرار گرفته . یه شعاری هم که در این مورد مدام تکرار می شه ، اینه که ؛ خردسالی باید روی فرهنگ پذیری کار کرد . مثلاً همین راهنمایی و رانندگی رو در نظر بگیرید ... امروزه از کودکی چنان با فرزندان مان تمرین می کنند قوانین  رو ، و آموزش می دن بهشون که حالا هر کدوم از اونها برای خودشون ، شدن همیار پلیس و به پدرها و مادر ها تذکر می دن ... تذکراتی که خیلی از اوقات ما بزرگترها یادمون می ره ...

خوب وقتی این کودکان به سنین بالا تر برسن ، میشه ازشون انتظار داشت رفتارهای واقع بینانه تری نسبت به پدر و مادران شون در اجتماع و مناسبات اجتماعی و سیاسی از خودشون نشون بدن . قبول دارم که در سنین بالا نمی شه اونطور که باید روی اخلاق و رفتار کار کرد ، چون تقریباً این اعتقادات و تفکراتی که منجر به رفتار هایی می شن ، شکل  گرفتند ولی خوب گناه ما چیه که باید در دورانی زندگی کنیم که سیاسیون ما بدون هیچ گونه پیش زمینه فکری و آموزشی ، عهده دار منسب های بزرگ اجرایی و سیاست گذاری ، شدند ؟

مگه نه اینه که باید بزرگتر ها و صاحب منسب ها ، الگو باشند برای سایر افراد جامه ؟! وقتی یک فرد عادی در اجتماع می بینه که رئیس جمهور یا رئیس مجلس کشورش حتی قواعد اولیه سیاست و  الگوهای رفتاری ساده  و پذیرفته شده رو بلد نیستند ، چه جوری میشه از اون فرد انتظار داشت که قواعد و قوانین رفتاری اجتماعی رو به درستی رعایت کنه ؟!

پاسخگو بودن یک ارزش است

 پاسخگو بودن ، یکی از اخلاقهای پسندیده ایست که باید در مسئولین محترم هم نهادینه بشه ( من که چشمم آب نمی خوره )  ، اخلاقی که این روزها اصلاًً هیچ جایگاهی در بین خیلی از مسئولین کشور مون نداره . حالا بماند که این بی اخلاقی ها چه بازتابی در رسانه های خارجی و آنهایی که تمام فکر و ذکرشان ، ایجاد التهاب در کشور اسلامی ایران ماست ، دارد . شاید خیلی از مواقع بلد نیستیم که رفتار درست کدومه ولی بلدیم که نقش بازی کنیم برای آبرو داری !

حمله به ارزش ها

اصلاً دوست نداشتم مجدداً در خصوص رفتارهای رئیس جمهور محترم صحبت کنم  ولی خوب ، خود ایشون دوست دارن همیشه در صدر خبر ها باشن ، تقصیر ما چیه ؟! آقای رئیس جمهور محترم ، وقتی شما به راحتی هر چه تمام تر و در عین بی خیالی با رفتارهایتان فرهنگ پاسخگو بودن را یک ضد ارزش نشان می دهید ، چه انتظاری از بقیه مدیران تحت هدایت شما و سایر مردم جامعه می توان داشت ؟ شما هر طور که دلتان می خواهد حرکت می کنید و همه موفقیت ها را به نام خودتان سند می زنید و هر چه خرابکاری و معظل اجتماعی و اقتصادی و سیاسی است را به گردن بقیه می اندازید و قسمت جالب ماجرا اینجاست که عیناً و عمداً قصد دارید این فرهنگ پاسخگویی را نابود کنید !!! حالا و هر چه که هست ، این مملکت قانون دارد و نمایندگان مجلس هم همانند شما با رای مستقیم مردم انتخاب می شوند و سوال یک نماینده در مجلس فقط سوال مردم آن شهر نیست ؛ بلکه سوال قانون است از افراد حقوقی و حقیقی ... شما چطور می فرمائید که نماینده مردم شهری که 100000 نفر جمعیت دارد ، صلاحیت پرسش از شما را ندارد ؟! همین فردی که به قول شما یک صدم شما هم رای نداره ، در حال حاضر نماینده کل مردم و نماینده قانون مملکته ! مگر اینکه شما اصلاً به قانون اعتقادی نداشته باشید که ظاهراً هم ندارید !

آموزش نوین پاسخگویی

بماند که در دفعه قبلی حضورتان در مجلس شورای اسلامی ، با حالت حق به جانب ، به هیچ کدام از سوالات مجلسی ها پاسخ سرراست ندادید . جالب تر اینجا بود که با حالتی تمسخر گونه بعد از پایان حرفهایتان ، بدون هیچ گونه درنگی ، صحن مجلس را ترک کردید ... الان هم که برای بار دوم قرار است به مجلس بروید ، از همین الان پیش شرط می گذارید و می گویید به پاسخهای نمایندگان جواب نمی دهید و فقط می روید و حرفهای خودتان را می زنید و بدون هیچ گونه تاملی ، بازهم مانند دفعه قبل ناگهانی از مجلس خارج می شوید !!! جای تعجب دارد ، شما چگونه خودتان را نماینده مردم می دانید در حالی که به این صورت ناصحیح و ناشیانه قصد دارید پاسخگو بودن را به ملت آموزش دهید ؟!!!

تاسف !!!

واقعاً متاسفم برای این بازیهای بچه گانه . مسئله ای که باید در آرامش انجام می شد ، امروز تبدیل شده به یکی از تیترهای درشت رسانه های ضد انقلاب برای زیر سوال بردن اتحاد مسئولین ! رئیس جمهور می گوید ؛ من شرط نمی پذیرم برای حضور در مجلس و دیگری می گوید ، طبق آیین نامه داخلی مجلس ، باید رئیس جمهور بعد از نطق خود بماند و به حرف نمایندگان هم گوش دهد !!! یکی می گوید اگر چنین شود ، من نمی آیم ... یکی می گوید  اگر چنین شود ، ما راه نمی دهیم ...!!! الله اکبر از این بچه بازیها ... ببینید چگونه این مسئله امروز کشور را تحت الشعاع قرار داده .

این اولین بار نیست که مجلس و دولت هر کدام سعی دارند حرف خود را به کرسی بنشانند . هر چه که هست ، کشور قانون دارد و همه باید مطیع محض قانون باشند . بازهم یادمان نرود ، تفسیر از قانون کار رئیس جمهور نیست !!!