مستی نه  از پیاله و خم شروع شد

از جاده سه شنبه شب قم شروع شد

آیینه خیره شد به من و من به آیینه

آنقدر خیره شد که تبسم شروع شد

خورشید ذره بین به تماشای من گرفت

آن گاه آتش از دل هیزم شروع شد

وقتی نسیم آه من از شیشه ها گذشت

بی تابی مزارع گندم شروع شد

موج عذاب یا شب گرداب ؟ هیچ یک

دریا دلش گرفت و تلاطم شروع شد

از فال دست خود چه بگویم که ماجرا

از ربنای  رکعت  دوم شروع شد

در سجده توبه کردم و پایان گرفت کار

تا گفتم السلام علیکم ....... شروع شد

علاوه بر حکمت الهی وطغیان خلفای جور ، مهمترین علت غیبت غیبت حضرت ولیعصر (عج) عمل نامقبول ما مردم است . در طول امامت یازده معصوم  (ع) به تجربه روشن شد که تخلف و عدم حمایت مردم از آنان و بعضا اطاعت منافقانه، تحقیقاً این سوال را مطرح می کند که امامان حق و عدل ، چرا باید در بین مردم ناصح و قدر ناشناس باشند ؟ اصولا قابلیت مردم ، شرط اصلی حضور امام در هر عصری است ، اگر قابلیت و صلاحیت در مردم تحقق یابد ، قطعاً ظهور امام زمان (عج) هم محقق خواهد شد . قرآن کریم به خوبی قابلیت و استعدادهای انسان را در تغییر سرنوشت و روند تحولات جامعه اشاره دارد : ان الله لا یغیر بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم .

از این جهت علت غیبت در وجود ما نهفته است و ما از آن غفلت می کنیم . اگر در صدد اصلاح و آمادگی خود برآییم ، قطعا امام بر ما ظاهر خواهد شد . البته این بدان معنی نیست که همه ما به گناه آلوده ایم ، بلکه مقصود حد نصاب است ، که برای ظهور آن حضرت لازم است . بدیهی است که بسیاری از تقوا پیشگان همیشه آماده ظهور بوده و هستند ، اما در مجموع بلوغ معنوی جامعه در حدی نیست که پذیرای امام زمان (عج) باشد . به همین دلیل غیبت امام ادامه دارد و خداوند به وسیله غیبت ،  وجود مقدس امام زمان (عج) را حفظ کرده است ، زیرا اگر پیش از موعود ظاهر شود ، او را خواهند کشت .

مرحوم کلینی در کتاب شریف کافی ، از زراره نقل کرده اند : خدمت امام صادق (ع) بودم و از آن بزرگوار شنیدم که فرمود : برای قائم (عج) پیش از قیام غیبتی است . عرض کردم چرا؟ امام (ع) به شکم خویش اشاره فرمود ( کنایه از آن که از کشته شدن بیم دارد ) .

خواجه نصیر طوسی می نویسد : غیبت حضرت مهدی (عج) نه از ناحیه خدای  سبحان است و نه از ناحیه آن حضرت ، بلکه از مکلفین و مردم است و آن غلبه خوف و تمکین نداشتن مردم از امام است . موقعی که سبب زایل گردد ، ظهور واقع می شود.

سلام آقا .....

سپردی دست کی پیراهنت رو  که هنوزم بعد از هزار سال برا مون پس نمی آره .....

عجب عطر نرگسی در این زمین می پیچه ، اگه این باد سرگردون بذاره ....

اگرچه عمر این دوری درازه

برای دیدنت ، امیدوارم

می دونم خیلی از تو دورم ، اما

تو یک روز می رسی ، من شک ندارم

تو یک روز می رسی و هر پرنده

دوباره عاشق پرواز میشه

به پایان می رسه دوریت و دنیا

از این پایان خوش ، آغاز میشه

تویی که دست های مهربونت

به هیچ دستی جواب رد نمی ده

نگو اونقدر تلخه سرونشتم

که دیدارت به عمرم قد نمی ده

می دونم گریه شبا مو دیدی

اینم می دونم ، این شب ماه نداره

از عطر سیب سرخ جمعه پیداست

دل من به دل تو راه داره

به دلتنگیم قسم ، ندیدن تو

واسه من بدتره از کور بودن

پریشونم از این بغض نفس گیر

گلایه دارم از این دور بودن

تویی که دستهای مهربونت

به هیچ دستی جواب رد نمی ده

نگو اینقدر تلخه سرونشتم

که دیدارت به عمرم قد نمی ده