قسمت اول - بخش اول نیایش امام سجاد (ع) در آغاز ماه مبارک رمضان
اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى هَدانا لِحَمْدِهِ، وَ جَعَلَنا مِنْ اَهْلِهِ، لِنَکُونَ لِاِحْسانِهِ مِنَ الشّاکِرینَ، وَ لِیَجْزِیَنا عَلى ذلِکَ جَزآءَ الْمُحْسِنینَ. وَالْحَمْدُ لِلَّهِالَّذى حَبانا بِدینِهِ،وَاخْتَصَّنابِمِلَّتِهِ، وَ سَبَّلَنا فى سُبُلِ اِحْسانِهِ، لِنَسْلُکَها بِمَنِّهِ اِلى رِضْوانِهِ، حَمْداً یَتَقَبَّلُهُمِنّا، وَیَرْضى بِهِ عَنّا.
ستایش برای خداست که ما را به سپاس خود رهنمون گردید، و بدان اهلیّت بخشید تا از شکر گزارانِ احسان او باشیم، و بر این کار، ما را پاداش نیکوکاران دهدستایش برای خداست که دین خود را به ما عطا فرمود، و ما را به آیین خود ویژه گردانید، و به راه‌های احسان خویش پویا ساخت تا به فضل نعمت او به سوی خشنودی‌اش روانه شویم؛ ستایشی که آن را از ما قبول کند و به سبب آن از ما راضی شود.
ریشه حمد ، شناخت توحید افعالی : یکی از نعمتهای خدا متعال به بندگان آن است که به ایشان فهم و شعوری کرامت کرده است تا او را شایسته نیایش بدانند و به حمد و مدح او بپردازند . این معرفت و شعور پس از آن است که انسان به توحید افعالی حضرت حق آگاهی پیدا کرده و بفهمد که حاکمیت هستی در دست قدرت خداوند حکیم و مدبری توانا بوده و بر خلاف حکمت ، پرکاهی از زمین بر نمی خیزد . پس اگر خداوند به بندگانش دستور داده به حمد او بپردازند ، برای رشد معنوی بندگان است .
خواجه عبدالله انصاری می نویسد : " ( خداوند متعال ) می فرماید : من به بندگان نزدیکم ، نزدیکان را دوست دارم ، خوانندگان را پاسخ دهم ، جویندگان را به خود راه دهم ، متقربان را بپسندم . بنده من ، تو مرا می خوانی ، من اجابت می کنم . من نیز تو را بر نصرت دین خود می خوانم و بر پذیرفتن رسالت رسول خود می خوانم ، اجابت کن . بنده من ، دری بگشا تا دری بگشایم . در دعا برگشای تا در اجابت برگشایم . در انابت برگشای تا در بشارت برگشایم . در عزینه برگشای تا در خلف بر گشایم . در مجاهدت برگشای تا در هدایت بر گشایم . در توکل بر گشا تا در کفایت بر گشایم . در استغفار بر گشا تا در مغفرت بر گشایم "
خداوند متعال با زبان لطف به بنده اش می گوید : ( کشف الاسرار )
من آن توام ، تو آن من باش گستاخی کن چرا نشینی تو خجل
گر جرم همه خلق کنم پاکم بحل در مملکتم چه کم شود ؟ مشتی گل
ادامه دارد ....
