ای کاش یادگاری هایمان از رمضان فقط زولبیا و بامیه نباشد.....
چه لحظه های خوب و قشنگی .... دیگر صدای پای رمضان عزیز را کاملا می شنوم..... نه انگار خیلی نزدیک است .... آری او رسیده .... خدایا .... چقدر بیقرارش بودم ... چقدر دلتنگش بودم .....
سال قبل که از پیشم رفت فکر نمی کردم اینقدر هوای دیدنش دلم را بلرزاند .... همان رمضان دوست داشتنی سالهای قبل ....
چقدر دلم برای دعا هایش تنگ شده بود ......چقدر دلم برای لحظه های افطارش تنگ شده بود ... لحظه هایی که من بودم و ماه بود و آیینه ..... . چقدر دلم برای ربناهایش لک زده بود ..... چقدر دلم برای لحظه های ناب سحرهای به رنگ خدایش تنگ شده بود ....
چقدر دلم برای علی تنگ شده بود .... برای ربنای زهرا ... برای سکوت شب .... .
سال قبل که به مهمانی رمضان رفتم ..... باخودم چه بردم و چه آوردم ...؟ شاید کوتاهی کردم ..... اما امسال عهد بستم هر روزش را از رمضان یک یادگاری بگیرم ... تا شاید مورد توجه خدای رحمان قرار بگیرم ....تا شاید با دعای فرشته ها کمی بار گناهم سبک تر شود ...
رمضان تو هم برایم دعا کن ..... تا شرمنده این همه لطف بیکران حضرت دوست نشوم ....
این بار از او یادگاری می گیرم ....
درک قرآن
اخلاص در دعا
فهم عظمت شب قدر
تمرین خود داری از گناه
دستگیری از یتیمان
احترام به والدین
یادگاری شما از رمضان چیست ؟
منهم مثل تو مات این قصه ام
تو هم مثل من امشب و دعوتی
درست تو همین لحظه و ثانیه
سزاوار بهترین رحمتی
تو این حس و حال عجیب و غریب
دوتا بال می خوای که رو شونته
تو از هر مسیری بری میرسی
تو از هر دری بگذری خونته
از این سفره ها معجزه دور نیست
ببین دست دنیا تو دست منه
دعا می کنم تا اجابت بشه
دعا میکنم چون دلم روشنه
من از عشق بارون به دریا زدم
به بارون و به آسمون دعوتیم
چه مهمونی باشکوهی شده
تو این لحظه هایی که همصحبتیم
