نویسنده : حدیث
یا رب الحجه به حق الحجه اشفع صدرالحجه به ظهورالحجه
امشب می خواستم مانند روال جاری یادداشتهایم بنگارم ولی دلتنگی آقا امانم نداد .... قلمم را بین سپردن به عقل و قلب ، مختار گذاشتم ... و این قلبم بود که گوی سبقت را ربود و شروع به نشان دادن قدرتش در بیان احساس و خیال .... و اینگونه شد که ضربان قلبم ، آنهگی شد برای مولایم : آقا جان ؛ محشر وبال گردنتانم ، حلال کن، دست مرا بگیر و دوباره ثواب کن ... حالا که خرج کرب و بلایم به پای توست ، از سهم الارث مادری خود حساب کن ....
امشب دلم می خواهد کاری بکند ... نه ، انگار دلم را یارای همراهی با خیالم نیست ... خیالم هم امشب می خواهد جور قلب دردمندم را بکشد ... امشب آن گاه که موسی خیالم با تمام احساس ، عصای قلم بر صفحه بزند و راهی میان دریای متلاطم کلمات باز شود ... می دانم که تو در انتهای آن راه خواهی بود ، تمام رؤیاهای پاک من ... سخت است نوشتن برای تو ... به خدا سخت است ... حتی اگر با بالهای خیالم هم ، بی دریغ در آسمان تو پرواز کنم ... سخت است عزیز ... این بار وقتی در آسمان پاک خیالم بر فراز آسمان حریمت پرواز کردم ، بالهایم را با قطرات پاک کننده ابرهای کهکشانت ، شستشو دادم و آن گاه بود که جرأت کردم برایت بنگارم ... .
ای والاتر از هزاران امید و عشقم ...
ای اعتقاد سبز و خیال انگیز آسمانم ....
ای شیوه نگاهت شادی بخش آرزوهایم ...
ای جلوه مجسم آسمانم ...
ای از تبار دعاهای قشنگم ...
ای لحن و نوای دل انگیز خدایم ...
ای تفسیر قامت سبز عشقم ...
ای تنها دلیل شوق پریدنم ...
ای تنها امید روزهای ابری زمینی ام ....
چقدر خوب است که همیشه دعایم می کنی ... چقدر خوب است که در مدار اعتقاداتم هنوز تو ، نقطه پرگار صدای قلب خسته ام هستی ... چقدر خوب است که می دانم تنها تو هستی که بالهای بسته این پرنده کوچکت را ، با دستان مهربانت باز خواهی کرد ... چقدر خوب است که می توانم به کامل ترین و بزرگ ترین انسان فکر کنم .... چقدر خوب است که می توانم فدای تو ، فدای همه خوبی ها شوم ... ای کاش ....
