نویسنده : حدیث

باید با خودم کمی فکر کنم .... باید روزها را کمی مرور کنم .... شاید بتوانم جوابی برای دلتنگی هایم پیدا کنم ..... هر چه می گردم نردبانم را که با آن به آسمان می رفتم ، پیدا نمی کنم .... آن را گم کرده ام .... روزهای اول نردبانم سالم بود ..... چند مدت که گذشت ، چند تا از پله هایش شکست .... در آن روزها خوبهایت ، دستم را می گرفتند ، ولی آنها هم تنهایم گذاشتند .... و امروز دیگر کلا ً نردبان را گم کردم .... نمی دانم کجا ، جا گذاشتم .... بد ماجرا اینجاست که پرواز هم بلد نیستم ....شاید اگر آن روزها که می خواستی پرواز را یادم دهی گوش می کردم ، امروز اینچنین ، دست و پا بسته ، خیره به آسمان نمی ماندم ....یادش بخیر وقتی آنجا ، دستم نزدیک ماه بود .... دلم برای مصرع برجسته شعر زندگی ام تنگ شده ...

... من مثل یه جوی آبم ... تو مثل دریا بزرگی ... بیکران و پاک و آبی ... 

این روزها دلم خیلی برای دلتنگیهایم ، تنگ می شود ...

کوچکتر که بودم ، دلتنگیهایم خیلی کوچکتر بود .... دلم برای میز تحریر مدرسه ام تنگ می شد .... دلم برای بازی در زنگ تفریح تنگ می شد .... دلم برای شیطنتهای داخل کلاس درس ، تنگ می شد .... دلم برای روزهای اردو ، تنگ می شد .... در طی سال تحصیلی ، دلم برای تابستان تنگ می شد و در تابستان دلم برای مدرسه ....!!!! چه احساسات غریب و پاکی داشتیم .... خدا حافظ برایم فقط تا فردا بود ....ولی امروز خدا حافظ که می گویم ، همه چیز را فراموش می کنم .... در آن روزها عشق برایم آغوش گرم مادر بود ولاغیر .... حتی خدا هم برایم در احساس پاک مادر خلاصه می شد ..... تنها چیزی که می شکستم اسباب بازیهایم بود ولی امروز بزرگ شدم دیگه .... قلب می شکنم .....

اما این روزها ..... اما این روزها ، وقتی کمی از زندگی روزمره کناره می گیرم و در کناری می نشینم .... دلم بدجور برای آن دلتنگی ها تنگ می شود .... دلم برای آن خدای پاک تنگ می شود .... برای آن خدایی که همیشه کنارم بود ....چقدر دور و برم  را شلوغ کرده ام ..... چقدر دل مشغولی دارم ..... چقدر خوبیها را فراموش کرده ام .... در آن روزها ، خدا برایم ساده و زیبا بود ....همیشه کنارم می دیدمش .... همیشه .....

ولی در این روزها غبار گرفته .... نه اینکه خدا نباشد ، من نمی بینمش .....!!!! غبار بی وفایی ها ، آسمان دلم را تیره کرده اند .....خیلی با خودم فکر می کنم .... شاید ضعف ایمانم ، مرا اینچنین کرده ..... اینچنینی که دور شدم از نگارم ....

شاید پاهام خسته شده ..... باید اینطوری باشه که بد جور از اون روزها و از تو فاصله گرفتم ، محبوب من ..... . دلم می خواد دوباره با خودم فکر کنم ..... ببینم کجای راه رو یواش اومدم و یا کجای راه رو کج رفتم که دیگه تو مسیر زندگیم ، تو رو نمی بینم .... . می دونم تو ، توی مسیر زندگی ، چه راست باشه و چه کج ، همیشه مواظبم هستی .... می دونم ..... ولی هرچی تلاش می کنم ، نمی بینمت ..... کجاییییییییییییییییی خدااااااااااااااااااااااااااااا ؟!!

نا شکری نمی کنم ، همین که تو دلتنگی هام هستی و یادت همیشه برام آرامشه ، کافیه .... . همین که تو قلب شکسته من ، هستی .....کافیه ..... .

باید شرمسار باشم از خودم ..... می پرسی چرا ؟!! اینهمه  ابراز دلتنگی می کنم ..... اینهمه از دوریت شکوه دارم .... ولی تو کارهام تو رو لحاظ نمی کنم ..... چنان گناه می کنم که انگار نیستی ..... چقدر بی شرمم ..... .

تو ، تو  لبخندم هستی ..... تو ، تو دستم هستی که سعی می کنه ، کسی رو کمک کند .... تو ، تو  قلبم هستی که ، کسی رو شاد می کند..... می بینی ...تو همیشه هستی ولی من بازهم فقط خودم رو می بینم .....

محبوب من .... می دونم که فقط تو لایق عشقی و عاشقی کردن ..... منو بخاطر اینهمه بی وفایی  ببخش .... منو ببخش ....منو ببخش که حتی وقتی می بینم ، بر روی گناهانم ، پرده ای کشیدی و آبروم رو نگه داشتی، بازهم بی وفایی می کنم ..... منو ببخش که با وجود اینهمه مهربونیت ، بازهم از تو گله می کنم .....

چقدر مهربونی : شکر نمی کنم ، ولی نعمتهات رو ازم نمی گیری .....

چقدر مهربونی :  من هیچ وقت ، برات وقت نذاشتم ولی تو تمام وقتت رو برای من گذاشتی ....

چقدر مهربونی : من همیشه از یادت غافلم ولی تو همیشه به یاد منی .....

چقدر مهربونی : هیچوقت به ندای تو لبیک نگفتم ولی تو همیشه منتظر شنیدن صدای منی .....

چقدر مهربونی : من همیشه فراموشت می کنم ولی تو همیشه فقط گناهانم رو فراموش می کنی نه خودم رو ....

محبوب من ....  امشب می خواهم سجاده ام رو سمت قبله نیاز باز کنم  و تمام ذرات وجودم رو تو  آسمان بی غبارت پرواز بدم .... دستم رو بگیر .....  سخنانم رو بپذیر ، گاه با اشک می گم و گاه با واژه ....پیمان شکنی هام رو ببخش و دلتنگی هام رو نسبت به خودت  بی پاسخ نذار ..... کاری کن دلتنگیهایم همیشه برای خوبیها باشد ..... ای نهایت خوبی ..... این آرامش پایان ناپذیر رو که تو نگاهت هست ازم نگیر ... ای آرامش بخش بی قراران ....