نویسنده : حدیث
فکرش رو بکنید ، یک شهر را .... هر روز صبح ما آدمها بیدار میشیم و به زندگی روزمره مون می پردازیم ..... ما هر کدوم در طول روز کم و بیش مقداری زباله تولید می کنیم و مقداری از آن را هم بدون در نظر گرفتن شعار " شهر ما خانه ما " به کوچه و خیابان می ریزیم ..... شب که برسد با حجم قابل توجهی زباله رها شده در معابر مواجه هستیم ..... بعد هم گله مند هستیم که چرا شهرداری فکری برای این زباله ها نمی کنه .... چه شهر کثیفی داریم .....چرا مسئولین به فکر نیستند .....خیلی جالبه ، کوچکترین حرفی از کوتاهی و تقصیر خودمان در ماجرا به میان نمی آوریم .... شاید وقت آن رسیده باشد که کمی هم واقع بین باشیم و از خودمان شروع کنیم ....
قسمت اول : سرنا را از سر گشادش می نوازیم !!!!
به نظر شما چرا با گذشت این همه سال از حاکمیت ارزشهای اسلامی بر جامعه ، هنوز تا این حد مشکل بد حجابی داریم ؟ بهتر نیست کمی هم وقت بگذاریم و زحمت بدهیم به خودمان و فکر کنیم ....؟!!
دخترک موهاهی جلوی سرش را از شال قرمزی رنگی که تنها بخش کوچکی از موهایش را به زحمت می پوشاند ، بیرون گذاشته و کنار مادر که خود را با حجاب کامل پوشانده ، حرکت می کند و نگاه های عابران بوالهوس را به خود جلب می کند . مادر بر خلاف دختر ، از نگاه ها معذب است . چند مورد را تحمل می کند و دم بر نمی آورد ؛ اما نمی تواند از کنار نگاه هرزه ی مردی که به دخترش خیره شده ، بی تفاوت بگذرد و فریاد بر می آورد که : مگر خودت خواهر ، مادر نداری ؟ هنوز این حرف از دهان زن خارج نشده که مرد می گوید : جلوی دخترت را بگیر تا مردم نگاه نکنند .زن با ناراحتی به طرف دخترش بر می گردد و دختر فقط می گوید : ولش کن مامان ! بعضی ها ظرفیت ندارن .
از این اتفاقات در جامعه ما این روزها کم رخ نمی دهد . موضوع مختص خانواده های کم تر مذهبی هم نیست . برخی از خانواده های مقید و معتقد هم این روزها با مشکل حجاب دختران شان مواجهند و از آن که این مقوله را در جامعه فراگیر می بینند ، کاری جز سکوت در برابر آن از دستشان بر نمی آید . اما واقعاً مشکل حجاب در جامعه ما از کجا نشات می گیرد ؟
بیراه نیست اگر بگوییم : ما سرنا را از سر گشادش می نوازیم .!!!!
مشکل حجاب در میان دختران ما شاید تا حد زیادی بر آمده از نوع برخورد ما در دعوت آنان به حجاب باشد . خیلی از خانواده های متدین ، دختران شان را به نوعی وادار به حجاب داشتن می کنند . نتیجه این اجبار چیست ؟ نتیجه اش این است که تا وقتی زور شما بر دخترتان می چربد ، می توانید نظرات خودتان را به او دیکته کنید و وادارش سازید که حرف شما را بدون چون و چرا بپذیرد ، اما همین که آن سو دخترتان به استقلال رأی رسید ، توانست حرفش را به کرسی بنشاند ، آن وقت حرف شما را باطل می کند . اینجاست که این صحنه های زیادی را در کوچه و خیابان می بینیم که مادر و دختر کنار هم راه می روند ، مادر با حجاب کامل و دختر سهل انگار و بدحجاب . این نتیجه آن طرز برخورد و طرز فکر غلط در ترویج حجاب است . در سطح جامعه هم متاسفانه ما همین طرز فکر غلط را در باره حجاب اشاعه داده ایم . یعنی با روشهای قهری دختران و زنان را به حجاب فراخوانده ایم . و در نتیجه تا زمانی که ما روش های قهری را ادامه می دهیم ، آنها حجاب شان را در حدی که رفع تکلیف کرده باشند ، رعایت می کنند و هرجا که قدرت قهریه وجود نداشت ، بدحجابی جلوه گر می شود . این است که گاهی از دیدن خانم همکارتان در جایی غیر رسمی و غیر از محیط اداری ، تعجب می کنید و با خودتان می گویید : عجب ! این همان خانم فلانی است که با مقنعه و مانتوی گشاد به اداره می آمد، پس چرا اینطور شده ؟
این تعجب ها و شگفتی ها به دلیل رفتار قهری ما در برابر حجاب است . خانم همکار اداری شما فقط جایی حجابش را رعایت می کند که آن قوه قهری حضور داشته باشد و وقتی خاطرش از نبود آن جمع شد ، می شود همان بدحجابی که همیشه بود . به نظر من با این سیاست فرهنگی مان در باره حجاب ( که البته سیاست غلطی هم بوده ) یک کار دیگر هم کرده ایم و آن این است که جامعه را دو رو و متلون با آورده ایم . یک روی خانم ها و حتی آقایون رویی است که در محیط های رسمی دارند و روی دیگرشان چیزی است که عقایدشان را شکل می دهد و در مواقعی کا ناچار نباشند ، به آن عمل می کنند . این موضوع نوعی نفاق اجتماعی ر ا ایجاد می کند و سبب می شود آن روح صداقت که مبنای پیشرفت هر جامعه است ، شکل نگیرد .
در قسمت بعد به بررسی راهکارهای معرفی حجاب و تببین اعتقادی حجاب خواهم پرداخت .
