نویسنده : حدیث
سالهاست که درمورد جنگ نرم و قواعد ساختگی و ابعاد آن می شنویم . کشورهای زیادی تحت نظر و همکار ایالات متحده و رژیم جعلی صهیونیست وارد این جنگ پیچیده شده اند . در این راه شبکه های خبری و گروههای زیادی مشغول به فعالیت هستند که در پوشش ظاهری رسانه ای در حال پیشبرد اهداف متصور در جنگ نرم هستند و البته به خاطر پوششهایی که دارند شاید برای ما کمی ناشناخته باشند . شاید جالب باشد که بدانید موسسات فرهنگی معتبری هم در این لیست قرار دارند. این بار قصد دارم از زاویه ای دیگر و به اصلاح به استفاده از تکنیک ذره بینی منطقه ای ، مطالبی را در خصوص چند موسسه فعال در این زمینه خدمت تان عرض کنم .
رویکرد جنگ نرم (توسط آمریکا بر ضد ایران)
نظریه جنگ نرم در هدف با جریان خشونتگرا موافق است . این نظریه در درجه اول معتقد است اقدام خشونتآمیز ، خصوصا عملیات نظامی ، نفرت ایرانیان از آمریکا را ریشهدار میکند و امکان روی کار آمدن یک دولت هوادار آمریکا را با مشکل مواجه میکند . ضمن این که برای چندین دهه بیثباتی و ناامنی را بر خاورمیانه مستولی خواهد کرد . به اعتقاد این جریان ، ایران به علت برخورداری از سوابق دموکراسی و ... از استعداد بالایی برای تغییر به روشهای غیرخشونتآمیز را دارد .
نتایج قابل انتظار این رویکرد :
اول) «دیپلماسی سیاه» که روش سختافزاری را ناکارآمد میداند و تجربیات «رنگارنگ» در گرجستان ، اوکراین و قرقیزستان را مد نظر دارد .
دیپلماسی سیاه ؛ سرنگونی ج.ا.ا از طریق ایجاد روابط سیاسی و رسمی و استفاده از نخبگان پوزیسیون را کارپایه خود قرار داده است . یعنی افزایش منابع و امکانات آمریکا برای سرنگونی ج.ا.ا از طریق روابط سیاسی . این یعنی تقابلگرایی تعاملگرایانه که بیشتر از سوی موسساتی چون «کمیته خطر کنونی» ، «بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی» ، «موسسه هوور» و «بنیاد دفاع از دموکراسی» ترویج میشود .
دوم) «فروپاشی» و مردود دانستن هرگونه رابطه رسمی با ایران . این رهیافت در راس توجه تئوریسینها و کارشناسان جنگ نرم امریکایی قرار گرفته است . هدف این رهیافت ؛ جوانان ، زنان ، دانشجویان ، کارگران ، قومیتها ، اقلیتهای مذهبی ، جامعه هنری ، فرهیختگان و حتی همجنسبازان میباشند .
ساماندهی طرحی تحت عنوان «یاوری به دموکراسی» ، طراحی و اجرای روشهای غیرخشونتآمیز ، راهاندازی جنبشهای فرهنگی - اجتماعی و ایجاد اتحاد در اپوزیسیون خارجهنشین مهمترین موضوعات مورد توجه این رهیافت است .
موسسات براندازی نرم آمریکایی
1 - کمیته خطر کنونی
ماموریت اعلامشده کمیته ؛ حمایت و گسترش دموکراسی از طریق پیروزی در نبردی جهانی علیه تروریسم ، گسترش قانون ، تضمین حقوق اولیه بشر و توسعه جوامع مدنی .
اعضای کمیته ؛ جوزف لیبرمن (سناتور یهودی دموکرات) ، جیمز وولسی (رئیس سابق سیا در دوره کلینتون) ، ایلان برمان (معاون سیاستگذاری شورای سیاست خارجی) ، مارک پالمر (سفیر سابق در مجارستان) ، الیوت کوهن (مبتکر نظریه جنگ چهارم جهانی در دانشگاه جانز هاپکینز) و ... .
این کمیته اولین بار در سال 1950 . م همزمان با آغاز جنگ سرد برای مقابله با توسعهطلبی شوروی سابق ظاهر شد . ... در ژوئن 2004 با تشکیل جلسهای به نام «عراق و جنگ علیه تروریسم» حضور مجدد یافت . ... در 20 دسامبر 2004 گزارشی مطالعاتی را با عنوان «ایران ، یک رویکرد جدید» ارائه نمود .
اعلان رسمی تمایل به برقراری رابطه با ایران ، بازگشایی سفارت آمریکا در تهران ، انهدام توان هستهای ایران در صورت عدم تمکین ، استفاده گسترده از روشهای نوین و متناسب با جامعه جهانی ، تخریب ارکان نظام ج.ا.ا ، وضع تحریمهای هوشمند علیه ایران ، محاکمه مقامات ایرانی در عرصه حقوق بشر و ... ) و مذاکره مستقیم و گسترش روابط کارپایههای این کمیته است .
2 - موسسه هوور ( در دانشگاه استنفورد )
وابسته به دانشگاه استنفورد ، محل تدریس کاندولیز رایس - وزیر امور خارجه آمریکاست . در سال 1919 توسط هربرت هوور - سی و یکمین رئیس جمهور آمریکا - تاسیس گردید . پروژه «دموکراسی در ایران» از جمله پروژههای مهم آن است که دکتر عباس میلانی و مایکل مک فال مدیریت آن را به عهده دارند . در سال 2005 گزارش تحقیقاتی به نام «فراسوی تغییرات تدریجی؛ یک استراتژی جدید در قبال ایران» را ارائه داد . این موسسه راهبرد ترکیبی از جمله مذاکره مستقیم با دولت ایران به همراه ارتباط مستقیم با بدنه جامعه را پیشنهاد کرده است
این دو موسسه ، رویکرد و رهیافت «دیپلماسی سیاه» را درباره ایران پی میگیرند .
3 - بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی
سیا از اوایل دهه 60 . م انجام اقدامات پنهان را در دستور کار خود قرار داد . در این زمان ریگان (رئیس جمهور) یک گروه به سرپرستی ویلیام کیسی - که بعدها رئیس سیا شد - را مامور ارزیابی توان اطلاعاتی سیا در خارج از کشور کرد . گروه کیسی در نتیجه توصیه نمود که سازمانی غیردولتی با ارتباطات غیرعلنی و غیرقابل شناسایی برای این منظور تاسیس گردد . این دو توصیه از سوی گروه مطالعاتی و تحقیقاتی برنامه دموکراسی بنیاد سیاسی آمریکا مجدا مورد بررسی قرار گرفت که نتیجه آن طرح موضوع در سنای آمریکا و تصویب تاسیس بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی به عنوان سازمانی غیرانتفاعی ، غیردولتی و فراجناحی با هدف اعلام تقویت موسسات دموکراتیک در سراسر جهان بود .
این بنیاد از کنگره بودجه رسمی میگیرد ولی در هیچ کجا پاسخگو نیست . بنیاد دارای چهار موسسه تحت مسئولیت است : موسسه بینالمللی جمهوریخواه ، موسسه دموکراتیک ملی برای امور بینالملل ، مرکز بنگاههای خصوصی بینالمللی و موسسه اتحاد تجارت آزاد که از بودجه دولتی بهره میگیرند. در سال 1994 نیز دو سازمان دیگر ؛ مجمع بینالمللی برای مطالعات دموکراتیک و مرکز منبع دموکراسی را تاسیس کرد .
بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی از دهه 1980 در مورد مداخله در ایران تلاش کرده است .
طرح «کمک به حمایت از گذار به دموکراسی در ایران» ارائه شد و بودجه گرفت .
بخشی از حمایتهای بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی در ایران :
- انجمن معلمان ایران 1991 ، آموزش رسانهها ، 50 هزار دلار،
- انجمن معلمان ایران 1991 ، 1992 و 1994 حقوق بشر و ... ،
- ... تا سال 2005 و هزاران دلار در حوزههای مختلف .
استفادهکنندگان از بورسیه بنیاد در ایران :
1 - هاله اسفندیاری (1995) .
2 -لادن برومند (1998 و 2000) در باره حقوق بشر در ایران).
3 - رامین جهانبگلو (2001 تا 2002) در باره روشنفکری و دموکراسی در ایران.
4 - لادن برومند (2003 تا 2004) ارتقای دموکراسی و حقوق بشر .
5 - سیامک نمازی (2005 تا 2006)الگوهای اقتصادی .
6 - علی افشاری (2006 تا 2007) - چالش دموکراسیسازی در ایران .
4 - خانه آزادی
در سال 1941 توسط وندل ویلکی ، النور روزولت ، ... به عنوان عکسالعمل به نازیسم تاسیس شد . پروژههای مختلفی در اروپا و ... اجرا کرد . در الجزایر ، اردن و ازبکستان پروژه اجرا کرد . در جریان انقلاب لالهای قرقیزستان در کنار اعانه ملی «جامعه مدنی مبارزه با فساد» را بنیان گذاشت . در افغانستان و پاکستان کار کرده است . از دیگر برنامههای خانه آزادی ؛ مشارکت مردمی در انتخابات 2004 اوکراین و راهاندازی مرکز «صدای آزادی» در قرقیزستان که شبکهای از فعالان انقلاب رنگی بود اشاره کرد . در ایران ؛ یک برنامه کلی به نام «توسعه جامعه مدنی ؛ حمایت رسانهای» را به اجرا درآورده و در حوزههای مختلف در حال کارکردن است . از جمله پروژه «گذار» که وزارت خارجه هلند از حامیان آن است و تاسیس رادیو زمانه در هلند .
چند موسسه فعال در جنگ نرم علیه ایران :
N.E.D موسسه دموکراتیک ملی
N.D.I موسسه جمهوری خواه ملی
E.E.D.C بنیاد فورد
موسسه آمریکن اینتر پرایز
موسسه برکمن
مرکز آمریکایی فلتا فعال در آسیای مرکزی قفقاز
انستیتو واشنگتن برای مسائل خاورمیانه نزدیک
موسسه هلندی هیووس
بنیاد سوروس یا بنیاد جامعه باز
بنیاد کارنگی
ویلتون پارک انگلیس
انجمن سیاست خارجی آلمان
بنیاد برادران راکفر
موسسه برای دموکراسی در اروپا شرقی در ورشو