نویسنده: حدیث               این مطلب در سایت باشگاه خبرنگاران جوان لینک شده است .

امام خامنه ای ( دامت برکاته ) : " فعّالیت سیاسى، براى پیدا شدن قدرت تحلیل در دانشجوست. این دانشجو اگر قدرت تحلیل سیاسى نداشته باشد، فریب مى‏خورد و فریب خوردن دانشجو، درد بزرگى است که تحمّلش خیلى سخت است. بالاخره اگر دانشجویان بخواهند قدرت تحلیل پیدا کنند، باید فعّالیت سیاسى بکنند؛ باید سیاست را بخوانند، بنویسند، بگویند، مذاکره و مباحثه کنند. تا این کار نشود، دانشجویان توانایى پیدا نمى‏کنند. عقیده من، هنوز هم همین است . "

شاید اگر دانشجویان ما می دانستند که چگونه از تمام ظرفیت های بی بدیل شان جهت رشد و تعالی استفاده کنند ، امروز می توانستیم بر روی آنان به عنوان یکی از ارکان تئوریک نظام ، حساب باز کنیم ... البته نه اینکه در راه رسیدن به این هدف بزرگ تلاش نشده ، ولی کافی نبوده ... دانشجو باید بداند که وظیفه اش تفکر و تلاش برای فهمیدن و استنتاج مسائل است ... متاسفانه در این دوران دانشجویان ما برخی از مفاهیمی را که می شنوند ، بد استنباط می کنند ... مثلاً وقتی گفته می شود دانشجو باید تفکر سیاسی داشته باشد ، معنایش این نیست که فعالیت هایی بر ضد دولت و حکومت بکند !!! ... باید تفاوت قائل شد بین سیاسی بودن و سیاسی کاری ...  

رهبر معظم انقلاب :  " به نظر من، جوانان انقلابى دانشگاه - چون بحث دانشجو را داریم - سعى کنند خوب درس بخوانند؛ خوب فکر و معرفتشان را بالا ببرند. سعى کنند در محیط خودشان اثر بگذارند؛ فعال باشند، نه منفعل؛ روى محیط خودشان، اثر فکرى و روانى بگذارند. این شدنى است. یک جوان گاهى اوقات مى‏تواند مجموعه پیرامونى خودش را - کلاس را، استاد را و حتّى دانشگاه را - زیر تأثیر شخصیت معنوى خودش قرار دهد. البته این کار با سیاسیکارى به‏دست نمى‏آید؛ با معنویت به‏دست مى‏آید، با صفا به‏دست مى‏آید، با استحکام رابطه با خدا به‏دست مى‏آید. عزیزان من! رابطه با خدا را جدّى بگیرید. شما جوانید؛ به آن اهمیت بدهید، با خدا حرف بزنید، از خدا بخواهید. مناجات، نماز، نماز با حال و با توجّه، براى شما خیلى لازم است. مبادا اینها را به حاشیه برانید . " (بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در جلسه پرسش و پاسخ دانشگاه تهران ‏ 77/2/22)

وای به روزی که دانشجو بی درد شود

این که دانشجو باید چگونه باشد و چگونه به جامعه ی خود نگاه کند ، موضوعی است که بسیاری از دانشجویان امروزی که روزهای ناب و پر شور انقلاب اسلامی را درک نکرده اند و امروزه نیز بیشتر سر در کتاب و درس دارند ، نیازمند دانستن آنند . اجازه دهید در این مورد سر رشته ی کلام را به دست کسی بسپاریم که اندیشه ی او در راه پیروزی و پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی ، نقشی بسیار تعیین کننده داشت .

 شهید مظلوم دکتر بهشتی او به عنوان یکی از نظریه پردازان انقلاب اسلامی درباره ی نقش دانشجویان و طرز نگاه آنها به جامعه اینطور می گوید : " دانشجو رسالتش در این است که در برابر دردهای جامعه برای همیشه حساس بماند ، فقر و محرومیت گودنشینان را دریابد ونه اینکه فارغ التحصیل که شد و یک شغلی که پیدا کرد هر قدر که شغلش بهتر می شود حساسیتش کمتر می شود . این آن دردی است که ده ها سال به ان مبتلا بودیم چه می خواهید بکنید ؟ وای به روزی که تحصیل کرده های جامعه اعم از روحانی ، معلم ، دانشگاهی ، دبیر ، استاد ، واعظ ، امام جماعت ، مراجع تقلید ، نویسنده ، گوینده و ... بی درد شوند ، وای به حال جامعه ای که گروه ممتازش تبدیل بشود به گروه بی درد و خوب از کی باید پیش بینی کنیم که به وادی بی دردان سرازیر نشویم ؟ از کی باید پیش بینی کنیم ؟ از کجا ؟

 از همین دوره ی دانشجویی  ، دوران دانشجویی تمرینی است و الگویی است از فردای دانشجو ، دانشجوی بی تفاوت فارغ التحصیل بی تفاوت است ... این دانشجو است که باید در برنامه خودسازی  پیش بینی کند که چه جور خودش را بسازد که فردا به خیل بیدردان نپیوندد بلکه روز به روز به درد تر بماند. اگر دانشجو امروز خودش را طوری ساخت که فردا به صورت یک عنصر پر توقع امتیاز طلب در نیاید و به درون توده ها برود ، فردایش از امروز برای حساس ماندن و دردها را لمس کردن مناسب تر است . جامعه ی ما همین را می خواهد ، جامعه ی ما می خواهد این تحصیل کرده ها وقتی می آیند بیرون به درد مردم . برسند.با این دردها آشنا و مأنوس باشند وبرای رفع محرومیت آنان کوشش کنند . غیر از این باشد ویرانگری است نه آباد کرن ، هدر دادن است نه پروریدن ، کشتن است نه زنده کردن . "

خوب درس خواندن و خوب فکر کردن   

اینکه امروزه روز ، دانشجویان فقط باید درس بخوانند تا نمره های الف بگیرند و مدرک شان قابل توجه باشد ، نگاهی یک جانبه و ناقص به شخصیت دانشجو و انتظار جامعه از اوست . دانشجو وظایفی در جامعه دارد که درس خواندن نباید به آن لطمه بزند و البته عمل به این وظایف نیز نباید مانع تحصیل علم در حد کمال مطلوب آن باشد . این تقسیم نیرو و انرژی بین این دو عرصه ، کاری است که باید یا ظرافت تمام اجرا شود .

دید گاه های یک فعال دانشگاهی را در این مورد بخوانید : " مهم ترین رسالت یک دانشجو به عنوان یک انسان ، خودشناسی و تلاش در جهت کمال و تعالی و خداشناسی و ارتباط با خالق هستی و تهذیب و تزکیه نفس است . جوان مهم ترین رسالت او به عنوان جوان ، شناخت نعمت جوانی و برنامه ریزی و بهره گیری درست از این نعمت و هدایت نیروی جوانی در مسیر صحیح و الهی است . دانشجو به عنوان طالب علم و حقیقت ، سرمایه و امید ملت و مردم است حد اقل رسالت او این است که درس های خود را خوب بخواند و به عنوان یک متخصص آگاه به جامعه و مردم خدمت کند و به خاطر نقش مهم و حساسی که در آینده سیاسی جامعه دارد ، باید با یک سری از مسائل ضروری وتحلیل های سیاسی آشنا شود . در کل پیشنهاد می شود ارتباط مستمری با متون دینی ، به خصوص قرآن کریم داشته باشید . همچنین متون عرفانی خوب و مثبت مانند ( چهل حدیث و آدب الصلوه امام خمینی ) را مورد مطالعه قرار دهید . صحبت های مقام معظم رهبری و تحلیل های سیاسی و اجتماعی ایشان در این راستا بسیار مفید می باشد . "

ورود آگاهانه به عرصه های سیاسی

انتظار جامعه از دانشجو ورود و فعال بودن در عرصه های سیاسی است ؛ اما این فعالیت قید و شرط هایی دارد . گاهی یک دانشجو یک حرف حق را در محیط دانشگاهی فریاد می زند و همین فریاد باعث می شود کسانی  که از پیش برای این شرایط برنامه ریزی کرده اند از فریاد او استفاده کنند تا کشور و انقلاب را دچار مشکل کنند . این جا وظیفه ی دانشجو بصیرت و اگاهی و حرکت در این مسیر است . اگر مصالح انقلاب و نظام ایجاب می کند حتی حرف حقی هم دریک مقطع خاص در محیط دانشگاهی فریاد نشود ، باید به این بصیرت عمل کرد .

حرف های رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در این مورد بسیار زیبا و خواندنی است : " در جنگ فرهنگی ، در جنگ سیاسی ، در جنگ امنیتی ، تحرک دشمن را درست نمی توان دید . گاهی اوقات ، دشمن کار را به گونه ای ترتیب می دهد که حرف حقی ، از زبان یک نفر صادر بشود ! دشمن نا حق و باطل است ، پس چرا می خواهد این حرف حق از زبان آن شخص صادر بشود ؟ چون می خواهد پازل خودش را کامل کند . این پازل از صد یا دویست قطعه تشکیل شده ؛ یک قطعه اش همین حرف حقی است که آن شخص باید بزند تا این پازل را کامل کند ! این جا این حرف حق را نباید زد . پازل دشمن را کامل نباید کرد . در این حد هوشیاری لازم است ! بله ، وارد سیاست بشوید و فکر سیاسی کنید ؛ اما بسیار هوشیار . دشمن نباید بتواند از هیچ حرکت و اظهار و موضعگیری شما استفاده کند . این ، اصل اول و یک خط قرمز است . "