نویسنده : امیر محمد
سلام بر همه خانواده های ایرانی و سلام بر قطره قطره اشک های پاکی که در محرم و صفر از دیدگان مومن شما بر گونه می غلتد تا آبشار عشق به ابا عبدالله (ع) و خاندانش همیشه جاری و خروشان بماند ...
دژ مستحکمی به نام عشق به خوبی :
گرچه در جنگ نرم فرهنگی سست سازی مبانی اعتقادی نسبت به قرآن و اهل بیت (ع) یکی از سرفصل های اقدام های دشمنان می باشد ، اما هنوز شاهد حضور انبوهی عظیم از جوانان در مراسم عاشورا و مرحم می باشیم که نشان می دهد با وجود برخی موفقیت های دشمن در استحاله فرهنگی جوانانی از امت اسلامی هنوز دژ محبت به ابا عبدالله (ع) و زمینه الهام گیری از نهضت عاشورا فتح نشده و مستحکم باقی مانده است و تا قیامت این دژ مقاوم و مستحکم باقی خواهد ماند ...
با این همه که جای امید و دلگرمی است ، نباید خانواده ها خود و فرزندانشان را از آموزه های حیات بخش نهضت حسینی محروم نمایند و باید حفظ همه سنن و تعزیت فرزند شهید علی (ع) و فاطمه (س) و تاکید بر روضه خانی های سنتی - منهای خرافات و اضافات نا صواب - جوانان مان اعم از پسر و دختر ، به عمق این دریای ژرف و نا متناهی ببریم و گورهای تربیت ، اخلاق ، معنویت ، عرفان ، شجاعت ، سیاست ؛ بصیرت و شور و دلدادگی به زیبایی ها را استخراج نماییم و به عنوان ره توشه های اصلی زندگی به نسل های آینده بسپاریم ...
به راستی آیا حیف نیست جوانان مسلمان ایرانی و دختر رشیده خانواده ایرانی به جای علی اکبر (ع) و زینب کبری (س) شهیده و مظلومه خرابه شام و چراغ روشنگر دربار بنی امیه ، به سراغ نمادها و نشانه های غیر خودی و فاقد صلاحیت اجانب برود و خویش را ، ولو در ظاهر به آنان مانند کند ؟! ... ما با داشتن آنه همه ذخیره فرهنگی و غنای ارزشی برگرفته از محرم و عاشورا شایسته زندگی ، انتخاب و مرگ های بسیار زیباتر از آن هستیم که بعضاً در گوشه و کنار جامعه با آن روبرو می شویم ...
نهادینه سازی فرهنگ عاشورا :
باید این فرهنگ را نهادینه سازیم که " ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه " و این است را ایجاد یک سپر مقاوم در برابر تهدیدهای فرهنگی دشمن نسبت به خانواده های ایرانی و پسران و دختران مان ... ویکی از این مشارکت ها انتخاب نام های مطرح در حماسه حسینی است و نیز مبارزه با نامگذاری هایی که ما را از نظر فرهنگی تهیدست خواهد ساخت زیرا در حالی که خیابان های ما با نام قهرمانان ملی دیگر کشورهاست ، با کدامین روی در قیامت سر بر خوایم آورد اگر از اهل بیت (ع) و به خصوص قهرمانان جاوید کربلا نامی در خانه مان تکرار نشود ؟!!! ... و البته مقصود اکتفای به نام نیست ولی نام گزیدن حداقل ادای دین است نسبت به کسانی که همه هستی خویش را عاشقانه و مظلومانه تقدیم کردند تا من و تو امروز به شرف شیعه بودن سربلند باشیم ...
محرم و خانواده مسلمان ایرانی :
هر سال محرم که فرا می رسد در متن جامعه ما شور و شوق خاصی بر پا می شود . حتی مدت ها مانده به این ماه ، بسیاری از زندگی ها تحت تاثیر این رخداد بزرگ قرار می گیرند و در این میان خانواده های ایرانی هم از محرم بیشترین تاثیرها را دریافت می کنند . رابطه محرم و عاشورا با خانواده های ایرانی یک رابطه عمیق ، اعتقادی ، عاطفی ، فرهنگی و اجتماعی است ... در خانواده های ایرانی اساساً در ماه های محرم و صفر ، مناسبتهای شادی و سرور تعطیل می شوند ، حتی ازدواج که از مهمترین رخدادهای خانوادگی است نیز از دیدگاه ایرانیان مسلمان در این ماه ها به حرمت عزاداری حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و یارانش کراهت دارد ... کراهتی عمیق که در حد امر حرام به آن نگاه می شود ، هر چند که از نظر فقهی این امر جزو محرمات نیست ...
در این ماه خانواده های ایرانی خود را موظف به مشارکت در عزاداری امام حسین (ع) می دانند و برای این مشارکت آمادگی های لازم مانند خرید پیراهن و شال سیاه ، کنار گذاشتن خرج نذورات و امثال آن را فراهم می کنند ... در ایام این ماه بسیاری از مردم کلانشهرها به شهرها و شهرستانها و یا روستاهای خود می روند تا مراسم عزا داری و ابزار ارادت به اهل بیت (ع) را در محل تولد و بزرگ شدن خود و جایی که ریشه های خود را از آن خاک می دانند ، هرچه با شکوه تر برگزار کنند ...
در بسیاری از مناطق کشورمان آیین های عزاداری به صورت یک فرهنگ فولکلور شناسنامه بومی دارند ... در نوع عزاداری ، در نوع حواشی این آیین ها ، در نوع بیرق ها و علم ها و کتل ها و چلچراغ ها ، هر منطقه مشخصه های معرف خود را دارد به طوری که مردم آن منطقه را با عزا داری و روضه خوانی شان توصیف می کنند ؛ مثلاً ، گفته می شود عزاداری ترک ها ، عزاداری بوشهری ها ، عزاداری عرب ها ، عزاداری عشایر و ... . در همه شهرها هیئت هایی به نام شهروندان مناطق مختلف کشور ثبت شده و تکایا و حسینیه هایی احداث شده است ... در تهران نیز این کانون ها به عنوان مکان تجمع و همدلی و وفاق و تجدید دیدار در حال و هوایی مقدس و معنوی تثبیت شده اند ؛ حسینیه آذری های مقیم مرکز ، حسینیه کرمانشاهی های مقیم تهران ، حسینیه خراسانس های مقیم تهران و ... .
بسیاری از مردم و خانواده های ایرانی در طول سال مقادیری از توان اقتصادی خویش را پس انداز می کنند و ذره ذره روی هم می گذارند تا در یکی از ایام عزاداری به خصوص تاسوعا ، عاشورا و اربیعین نذر دهند ... در بسیاری از شهرستانها مردم در حد وسعشان غذا می پزند و به اندازه ای که نذر دارند به صورت غذای طبخ شده به حسینیه یا مسجد محل شان تحویل می دهند تا دیگر عزا داران که در تکریم حماسه حسینی مشارکت کرده اند در پایان ، آن نذورات را تناول کنند ...
آمد وشد دسته های عزاداری از روستاها و تکایای همسایه به روستاها یا حسینیه های دیگر یک رسم دیرینه است که بر عظمت و عمق روابط عاطفی مردم با امام شهید و مظلوم شان یعد از قرنها می افزاید ... در ادبیات نژادها و اقوام مختلف ایرانیان نیز شعرها و سروده های ویژه محرم بخشی از افتخارات آنهاست ... شعرای مرثیه سرای بسیاری اصرار داشته ان دبا ادبیات و لهجه خودشان عشقشان را به سید و سرور شهیدان ابراز نمایند و حماسه عاشورا را به تصویر بکشند ... این فرهنگ برای قرن ها در ایران ، مقتدرانه فعال و اثر گذار بوده است تا در این زمان به ما برسد در حالی که میلیون ها ایرانی اسم فرزندانشان را از محرم و عاشورا بر گرفته اند و ما هزاران حسین ، اکبر ، عباس ، ابوالفضل ، اصغر ، مسلم ، زینب و ...
دشمنی ، دشمنان اسلام با فرهنگ عاشورایی :
حضرت امام خمینی (ره) که خود دلباخته و شیفته ابا عبدالله (ع) بود ، با شناخت کامل این ظرفیت مثبت نهفته در خانواده های ایرانی نهضت مقدس انقلاب اسلامی را بر پا کرد ، هدایت نمود و پیروزی رسانید ... در طول نهضت و دفاع مقدس نیز همواره با مستند سازی رخدادها به حماسه عاشورای حسینی (ع) مشروعیت و ضرورت و ماجور بودن حرکت امت حسینی را متذکر می شد و این رویه صحیح نه فقط توسط ایشان بلکه توسط همه علمای دین و متفکران اندیشه های اسلامی همانند شهید مطهری ، شهید بهشتی ، شهدای محراب و دیگر مراجع معاصر مورد توجه بوده است ... مقام معظم رهبری نیز همواره از این پیوند به عنوان یک پشتوانه اصلی برای انقلاب نام برده اند ، پشتوانه ای که با نبود آن تصور انقلاب و موفقیت های آن امکان پذیر نبود ...
جنگ تحمیلی که پیش آمد خانواده های ایرانی با استناد به جزئیات حادثه عاشورا جوانان خویش را به جبهه ها فرستادند و در آیین بزرگداشت شهدای عزیزشان با یاد شهدای کربلا ، خویش را تسلی می دادند و بر مصائب خویش صبری اعجاز گونه روا می داشتند ... نهضت عاشورا و نام مقدس یا حسن ، یا ابوالفظل و یا زینب در جای جای زندگی خانواده های ایرانی تثبیت شده است ...
بعد از فروپاشی بساط دیکتاتوری صدام در عراق ، خانواده های ایرانی با عشق به امام حسین (ع) با قبول همه زحمات سفر و خطرهای جانی به پابوس امام قلب ها شتافتند و بر تربت خونینش بوسه زدند و صدها مورد بمبم گذاری و هدید جانی نه تنها نتوانست ذره ای از این عشق و شور بکاهد بلکه شهید شدن در راه زیارت آقا به یک فضیلت و فرصتی برای آنان که از غافله شهدا جا ماندند تبدیل شد ...
اینک روشن می شود که چرا دشمنان اسلام و قران و اهل بیت (ع) این همه نسبت به عاشورا بغض روا داشته اند و در جای جای جهان اسلام شیعیان را با تحمیل عوامل جاهل خویش که در لوای فرقه های گمراه ظاهر می شوند به خاک و خون می کشانند ...
خدایا ما را حسینی فرمای .... حسینی بدار ... حسینی بمیران ....
