نویسنده : امیر محمد شهیدی
شمال غربی کشور عزیز مان ... دست هایی باز هم قصد برهم زدن نظم و استقلال سرزمین مقتدر و با عظمت اسلامی مان را دارند ... توهمی از نوع عثمانی ها که به خیال خود می خواهد با مداخله گری بازهم روزهای جنگ نابرابر چالدران را تداعی و زنده کند ... بازهم سناریوی جدید ... بازهم برنامه ای برای تغییر در چیدمان خطی خاورمیانه ... بازهم سیاستهای مداخله جویانه ... آیا این بار ایالات متحده آمریکا قادر خواهد بود از طریق مهره منطقه ای ِ دست به سینه خود ، ترکیه ، بازی جدید را آغاز کند ؟ یا اینکه از ترس قدرت گرفتن مجدد ترکیه در لباس قدیمی ، عثمانی ، منافع خود در خاورمیانه را مورد تهدید می بیند ؟!
بعد از اجرای طرح های زیادی در خصوص چیدمان استراتژیک و ژئوپلوتیک خاورمیانه به جهت دستیابی به خواسته های نا مشروع دولت بی بن و بی اساس اسرائیل ، در سالهای گذشته که با روشنگری و مقاومت کشورهای مسلمان به جایی نرسید ، با تغییراتی از سوی طراحان آن ، مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفته و در حال اجراست . برای شروع دور جدید این برنامه ها ، کشوری بهتر از ترکیه قابل انتخاب نبود و این حسن انتخاب از سوی آمریکایی ها ، اتفاقاً اصلاً اتفاقی نیست و بعد از بررسی های فراوان صورت گرفته است .
به دلیل شرایط فیزیکی محدوده سرزمینه های عثمانی ( البته شما بخوانید همان ترکیه امروزی ، نه چیزی بیشتر ) و همجواری آن با کشورهای با تمدن و مسلمان (از جمله ، عراق ، ایران ، سوریه ) این بهترین انتخاب برای بر هم زدن نظم عمومی کشورهای بیدار شده اسلامی و قطع ارتباط بین شان است .نکته مهم دیگری که باعث شد این انتخاب از سوی ایالات متحده آمریکا صورت بگیرد ، وجود قومیتهای مختلف در این مناطق و مخصوصاً نقاط مرزی از جمله قوم کرد است که این روزها به دستآورزی برای مداخله در حریم سایر کشورهای برای ترکیه تبدیل شده است . البته این فقط یک روی سکه است ... روی دیگر سکه را در انتهای یادداشت خواهید دید ... .
در این بین ترکیه مجبور شده است برای اینکه بتواند بازی خود را در سرزمین عراق با قدرت ادامه دهد ، با مخالفان کرد داخلی که سالهاست در پی سرکوب آنها می باشد ، توافقات انجام بدهد . در واقع به خاطر اجرای سیاستهای آمریکا در منطقه ، مجبور شده بهای سنگینی را پرداخت کند . در این جریان سازی ، ترکیه وارد عمل شده و کردستان عراق را به رسمیت شناخته است . این یعنی اعلام جنگ به حکومت مرکزی عراق . این یعنی اعلام رسمی قصد مداخله جویی در احوالات کشوری مستقل . متاسفانه در چند روز گذشته توافقاتی پنهانی بین سران ترکیه و سران کردهای ترکیه ، انجام گرفته است که رنگ و بوی مداخله گری دارد . جالب اینجاست که عکس العملی هم از سوی طرفهایی که قرار است طبق این برنامه درگیر ماجرا شوند ، دیده نشده است . وزارت خارجه کشورمان هم که در سکوت کامل در این مورد به سر می برد .
در واقع بعد از توافقی که اردوغان در سال گذشته با اوجالان بر سر مسئله سوریه داشت ، به نظر می رسد این روزها و مخصوصاً با این توافقی که انجام گرفته ، برنامه هایی شوم در سر دارد . مسلماً وقتی حزب کارگر ترکیه با اردوغان بر سر خروج نیروهای نظامی " پ . ک .ک " به توافق رسیده اند ، باید مکانی هم برای آنها مشخص شود دیگر ، نمی شود که در فضای مجازی مستقر شوند ! این روزهای زمزمه هایی به گوش می رسد که توافقات پنهانی این دو طرف ترک ، از استقرار نیروهای پ.ک.ک در کردستان عراق خبر می دهد . البته این مورد خیلی هم بعید به نظر نمی رسد ، همانطور که این روزها شاهد انجام شدن آن هستیم .
ولی موضوعی که مهم است ، این است که گروه هایی از حزب کارگر ضمنی اعلام کرده اند که کردستان ایران هم می تواند جای مناسبی برای استقرار باشد ، البته فکر می کنم ، بیشتر به دنبال شوخی و مزاح بودند ، چرا که ایران هیچ وقت مانند عراق نیست و نخواهد بود . شاید ترکیه بتواند با وارد کردن نیروهای پ.ک.ک به شمال عراق ، در بلند مدت ، نیروی مخالف حکومت مرکزی عراق ساماندهی کند و تهدیدی شود برای حکومت شیعی عراق ولی جمهوری اسلامی ایران با توجه به ثبات سیاسی مثال زدنی هرگز حتی اجازه خطور این فکرها را به سر دشمنان خود نخواهد داد . در همین رابطه انتظار می رود که دستگاه سیاسی کشور در خصوص این اظهار نظرها ، موضع گیری های مقتدرانه تری داشته باشد .
البته این مواردی که ذکر شده تحلیلی است از رویدادهایی که در حال وقوع است و احتمال های فراوان دیگری هم وجود دارد . این عم تحلیل دقیق هم از نبود اطلاعات کافی و مستند از تواف اردوغان با حزب کارگر است . باید منتظر بود و دید اردوغان برای این قرارداد صلحی که امضاء کرده ، چه بهایی پرداخت کرده است .
و اما روی دیگر سکه و تحلیلی متفاوت از اوضاع . نکته جالبی که در این میان جود دارد این است که آمریکا در این میان کمی از حرکت های ترکیه دلخور است و اردوغان را به عدم توافق بر سر موضواعت یادشده فراخوانده ! شاید در نگاه اول خیرخواهانه بیاید ولی این یک نمود آشکار از ترس آمریکا در خصوص قدرت گرفتن مجدد ترکیه است . چرا که ترکیه عملاً با حضور خود در سوریه و عراق ، می تواند مستقیماً بر سر منابع عظیم انرژی این مناطق تسلط یابد و این یعنی تامین شدن منابع عظیم مالی برای تسریع در اهداف سیاستهای ترکیه در جهت تحقق عثمانی تاریخی . نظر شما چیست ؟
