نویسنده : امیر محمد

1392/4/1

این شیخ کلیدش را بر عکس می چرخاند ؟!

شاید خود ِ غربیها و دست نشانده هایشان این بار حتی فکرش را هم نمی کردند که اینطور در دام ِ ضدپاتک نظام جمهری اسلامی گرفتار شوند . آنها که بعد از فتنه  سال 1388 قصد داشتند در این میدان هم با اجرای یک بازی چند مرحله ای ، دوباره چنگک مداخله جویی شان را بر اراده های آهنین مردم آویزان کنند ، به دست آهنین همین مردم و با برنامه ریزی مستحکم سیستم امنیتی کشور ، سردرگم تر از همیشه ، طعم شکست را نوش جان کردند . این بار برنامه ضدانقلاب بر این اساس استوار شده بود که با مانور رسانه ای در خصوص رد صلاحیت ها و بعد از آن اظهار و اِعمال نظر در مهندسی انتخابات ، به نوعی نتیجه انتخابات را به نفع خود مصادر کند و بتواند از این طریق رویاهای دست نیافته شان در فتنه 88 را دوباره زنده کند .

در این میان طبق معمول بازی از چند وجه شروع شد . یک وجه آن در داخل کشور و به دست بازمانده های فتنه 88 و برخی دیگر از غافلین و به عمداً به خواب رفته ها بود و وجه دیگر آن طبق روال همیشه در آنسوی آبها . نکته جالب اینجا بود که هر دو طرف ماجرا در محاسبات خود اشتباه کردند . اشتباه بزرگ آنها ، جایی بود که بر روی کلید واژه " گزینه نظام " کلید کردند . برنامه ضد انقلاب بر این اساس استوار بود که با معرفی یک نامزد خاص ، وی را به عنوان گزینه نظام معرفی کنند و در این مرحله هم دوحالت پیش آوردند که به خیال باطل خودشان در هر دو حال پیروز شوند . حالت اول : گزینه نظام ( به قول خودشان ) در انتخابات پیروز می شود و اینجاست که می توانند با سر دادن دوباره شعار تقلب ، این انتخاب را از پیش تعیین شده بخوانند و صحت مدعای خود را پیش گویی خود معرفی کنند  - حالت دوم : در این حالت گزینه نظام ( به قول خودشان ) در انتخابات پیروز نمی شود و در اینجاست که  می توانند با مصادر نتیجه انتخابات به نفع خود و اعلام شکست نظام و از دست دادن وجهه اش در بین مردم ، خود را پیروز انتخابات معرفی کنند .

اما غافل از معجزه ولایت مداری مردم و خواست خیر و با برکت خداوند متعال بودند . اینجا بود که با پیروزی آقای روحانی ، تمام رشته هایشان ، پنبه شد . بعد از این اتفاق سبک بازی ضد انقلاب هم تغییر کرد و سعی نمود با وارد کردن خود به تجمعات آرام و سوء استفاده از خوشحالی ملت از خلق حماسه ، در قالب و کالبد این خلوص مردم ، نیات و خواسته های شومش را بگنجاند ولی مردم هوشیارتر از این بودند که بخواهند در دام این بازی تکراری گرفتار شوند .

بعد از اینکه در این مرحله هم راه به جایی نبردند ، سعی کردن با نزدیک کردن عوامل و اهداف رسانه ای خود به آقای روحانی ، ایشان را یک اصلاح طلب معرفی کنند و در مرحله بعد با نزدیک کردن عناصر تند رو اصلاح طلب به ایشان به خاطر وامدار بودن به آقای خاتمی ، از این آب ِ به اصطلاح خودشان گِل آلود ، ماهی بگیرند  که با حرکت نسبتاً خوب رئیس جمهور منتخب و اصرار ایشان بر اعتدال گرا بودن شان و اتخاذ مواضع مناسب و بدور از افراط  ، این راه هم برای نفوذ بیشتر بسته شد . این عوامل دست به دست هم داده اند که عناصر تندرو اصلاح طلب کم کم از آقای روحانی نا امید شوند . این ناامیدی در مرور شبکه های اجتماعی به وضوح نمایان است . خوشبختانه آقای روحانی با اتخاذ مواضع روشن در خصوص مسائل مهم مورد مناقشه بین المللی ، تا حد زیادی باعث سرشکستگی و عقب نشینی ضد انقلاب خارج نشین و عوامل داخلی شان که با هماهنگ کردن چیدمان روزنامه ها و سوالات پرسش شده ، قصد اتصال محکم ایشان به اصلاح طلبان را داشتند ، شدند .

با این تفاسیر شاید انحصار آقای روحانی در طیف خاصی را نتواند صحیح و عادلانه تصور کرد . البته به جز در یک مورد آقای روحانی مواضعی در حد استاندارهای نظام را اتخاذ کردند و با ادامه این ویه بعد از انتخابات ، نشان دادند که هنوز گفتمان آرمانهای نظام کارگشاست و اینکه به قول آقای شریعتمداری ، نامزدهای اصولگرا شکست سنگین خوردند نه خود اصولگرایی . این شکست هم در قالب افراط و تفریط هایی بود که مردم از نامزدهای مدعی اصولگرایی مشاهده کردند و رأی شان به آقای روحانی که در اصول کلی با سیاستهای نظام همخوانی داشت برنامه هایش ، یعنی رأی به همان اصول نظام که اتفاقاً مورد منازعه برخی اصولگرا نماها هم بود .

به این جمله یکی از آقایون رسانه ای اصلاح طلب که بعد از کنفرانس خبری آقای روحانی ، با صدای بلند در محل کنفرانس ایراد شده بود توجه بفرمائید : این شیخ کلیدش را بر عکس می چرخاند ؟!

امیدوارم آقای روحانی همین طور بر سر مواضع قابل دفاع شان در چارچوب نظام ، بمانند و همچنان خود را امانت دار مطمئن مردم معرفی و ثابت کنند و کلیدشان را برعکس برنامه های ضد نظام بپیچانند .