عنوان : حرکت بر مدار ولایت

دسته : سیاست

نویسنده : شهیدی

تاریخ : 92/7/16

شاید در خیلی از برنامه هایی که از سوی غرب و آمریکا به سردمداری اسرائیل می بینیم ما را به یاد قدرت و ضریب نفوذ بالای جمهوری اسلامی در منطقه و جهان بیاندازد . در خیلی از تحلیل هایی که این روزها می خوانم ( همانند روزهای ابتدایی تغییر استراتژی دیپلماسی جمهوری اسلامی نه تغییر در اصول نظام ) هنوز هم افراط و تفریط زیاد می بینم . به نظرم خیلی تاریک که نیست ، هیچ ، روشن هم هست آن قسمت از سیاستهای نظام که توسط دولت اجرا شده است .

خیلی ها با زیر سوال بردن اصل و جانِ این دیپلماسی جدید ، آنرا خائنانه خوانند !!! و برخی دیگر هم با خوش بینی بیش از حد ، دیگر همه چیز را تمام شده فرض نمودند . آن چیز که مسلم است این است که چارچوب کلی این دیپلماسی مورد تایید مقام معظم رهبری است و البته برای افرادی که همیشه سعی می کنند در نقشِ کاسه داغ تر از آش ظاهر شوند ( که البته فقط ادعای ولایتمداری دارند ) دلایل دیگری هم داریم که به ذکر آنها می پردازیم .

اینکه بیاییم و خیلی سطحی و با چشم بسته ، فقط اسیرِ دیوانه وارِ احساسات شویم و آن احساسات کاذب را در تصمیم گیری های نهایی مان دخیل کنیم ، کمی بیشتر از کمی ، غیر منطقی به نظر می رسد . هر دو طرف ماجرا که عجول هم بودند ، این روزها به خوبی درخواهند یافت که دلیل این دیپلماسی چه بوده است ؟ آیا قصد فقط ایجاد رابطه بود یا اینکه با این سیاست ، قصد رو کردن دست آمریکا و اسرائیل را داشتیم ؟ خوب پاسخ به این دو سوال خیی هم دشوار نیست .

قطعاً این روزها مشخص شده است که سیاست هوشمندانه جمهوری اسلامی چه دستاوردهایی را با خود به همراه داشته است . اینکه تصور کنیم همیشه حفظ عزت در تخریب مستقیم وجود دارد ، اشتباه سختی است . خوب شما که به کلی دستاوردهای دیپلماسی جدید ( البته با حفظ ارزشها و اعتقادات و آرمانهای نظام ) را نوعی خیانت به کشور دانسته و خود را هم اتفاقاً ولایی می دانید در قبال سخنان مقام معظم رهبری چه پاسخی دارید ؟! در مقابل تغییر موضع مثبت جامعه جهانی در قبال ایران چه پاسخی دارید ؟! به نظر شما این دستپاچگی و به هر دری زدنِ سران آمریکا و اسرائیل چه مفهومی دارد ؟!

پاسخِ منطقی و عاقلانه به این سوالات می تواند راه را برای تحلیل های بعدی مان هموار کند . این ماجرا طرف دومی هم دارد ، شما که به کلی خوشبینانه به این مذاکرات نگاه می کردید و آنرا پایانی بر روابط تلخ دو کشور می دانستید ، چگونه حرفهای نتانیاهو و اوباما را بعد از نشان دادن حسن نیت ایران ، توجیه می کنید ؟! پاسخ به این سوالات هم نتایجی همانند مورد قبلی به دنبال خواهد داشت .

تنها ساعاتی طول کشید تا بعد از اتمام سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل ، جامعه جهانی نسبت به آن واکنش نشان دهد و ایران را بعنوان عضو ناظر در کمیته " خلع سلاح و امنیت بین الملل " بپذیرد . خوب به نظر شما با این همه جریان سازی اوباما و نتانیاهو علیه ایران و اینکه ایران را تهدیدی جدی برای امنیت جهانی معرفی کرده بودند ، انتخاب ایران در کمیته مذکور حاوی چه پاسخی به تحلیل گران و جامعه جهانی است ؟

این بدترین خبری بود که می توانست یک روز به اسرائیل و آمریکا داده شود . ناظر بودن ایران بر گزارشهای ارائه شده در خصوص خلع سلاح کشورهای مختلف ! این یعنی اینکه ایران می تواند در یک مجمع بین المللی دیگر ، فعالیت های تسلیحاتی اسرائیل را به چالش بکشد . نتانیاهو اینقدر از این تصمیم ناراحت بود که حتی نتوانست در مصاحبه خود با بی بی سی فارسی آن را پنهان کند و در عرائضی فیلسوفانه ، مردم ایران را فاقد آزادی لازم معرفی کرد و با عصبانیت تمام خواستار جمع شدن فعالیتهای صلح آمیز هسته ای ایران شد!

این شتاب زدگی در اعلام نظرهای فاقد پشتوانه لازم از سوی اسرائیل و آمریکا آنهم با این سبک تکراری و نخ نما شده در مجامع بین المللی به نظر شما چه دلیلی می تواند داشته باشد ؟! البته بعد از سفر نیویورک ، طرف آمریکایی با اظهار نظرهایی که کرد نشان داد که به هیچ وجه قابل اعتماد نیست و نمی شود حتی بر روی کوچکترین قولش حساب باز کرد . حال در این میان یک سوال اساسی مطرح است و آن این است که آیا با این وجود تغییری در سیاست خارجی مان ایجاد خواهیم نمود یا خیر ؟!

صد البته هر سیاستی که در این راستا اتخاذ می گردد شامل مواضع اخیر آقای روحانی و هیئت دولت خواهد بود که شرط مذاکره را حفظ عزت مردم دانسته و اصولاً غنی سازی و فعالیت های صلح آمیز هسته ای را غیز قابل مذاکره اعلام کرده اند . در این دوران ، همانطور که مقام معظم رهبری ( دامت برکاته ) هم اعلام فرمودند ، انتظار می رود دولت محترم با حفظ آرامش و نشان دادن هوشیاری بیشتر در این راه گام بردارد چرا که طرف های مورد بحث مان شبیه فصل پاییز هستند !

نکته دیگری که در این وجود دارد این است که برخی ها قصد سوء استفاده از بیانات مقام معظم رهبری را دارند و با برداشتهای شخصی از پاره از سخنان ایشان ،  رفتارهای افراطی و تفریطی خود را توجیه می کنند . واقعیت امر این است که ایشان به هیچ وجه با هیچ کس تعارف ندارند آنهم بر سر اصول اصلی و آرمانهای تغییر ناپذیر انقلاب . پس با التزام عملی از ایشان همچنان در راه پیروزی و عزت و سربلندی جمهوری اسلامی در پشت سر ایشان بمانیم که دلخوری شدید ایشان از همین مسائل است .