عنوان : از پروژه B تا اِشلون
دسته : سیاست
تاریخ :92/12/8
این مطلب در سایت حرف تو منتشر شده است .
بدون شک یکی از فن آوریهایی که در قالب ابزارهای اعمال فشار و قدرت نمایی در قرن اخیر مورد استفاده کشورهای سلطه طلب به خصوص ایالات متحده آمریکا قرار گرفته است ، فن آوری ارتباط شبکه ای یا اینترنت است .
شاید در ابتدا این فن آوری برای جلوگیری از آسیب های شدید ناشی از جنگ و یکپارچه نمودن اطلاعات در دست ِ آمریکا بود ولی به طرز چشم گیری در طی چند دهه با ورود نانو فن آوریهایی از جمله شبکه های مجازی ، بشر و شیوه تاثیر گذاری بر افکار آدمی را وارد مرحله جدید نمود . در تمام این سالها ، دستکاری افکار عمومی از طریق این رسانه ها ، خرابکاری اینترنتی ، نفوذ در مرزهای درونی کشورها و ایجاد اپوزوسیون های مجازی برای تغییر در حاکمیت شان و ... از جمله راه هایی بودند که در واقع نبردی تمام عیار را در فضای سایبر ایجاد کردند ... البته نبردی نابرابر ...
ضریب نفوذ بالای اینترنت در بین کشورهای دنیا تا آنجا بوده که الان حتی در دور افتاده ترین نقاط دنیا می توان با استفاده از تجهیزاتی ساده به دنیای مجازی وارد شد . سرعت انتقال از دوران ِ بدون ِ اینترنت تا دوران محصور در اینترنت آنقدر فزاینده بود که دیگر فرصتی برای هماهنگ سازی و همگام سازی داده های دریافتی و تحلیل و تفسیر آنها توسط افراد وجود نداشت و البته این هم ترفندی بود که بتوانند افکار عمومی ِ کشورهای فاقد این فن آوریهای نوین را به سمتی که خود می خواهند بکشند .
در این بین آمریکا با به صرف هزینه های میلیارد دلاری ( که البته از پول نفت کشورهای خاورمیانه و چپاول کشورهای آفریقایی تحصیل شده بود ) این حرکت رو به جلو را به حرکتی پرشتاب بدل ساخت که تنها شرط تحلیل دقیق داده های دریافتی ، همسو شدن با همان سرعت با آنها بود که در واقع این امر در کشورهای توسعه نیافته ، غیر ممکن بود .
ایجاد شبکه های مجازی ، انقلاب بزرگی در دنیای سایبر بود که آمریکا از آن هم به نفع منافع سلطه جویانه خود سوء استفاده می نماید . شاید در نگاه اول این محیط ها با این امکانات فوق العاده بسیار جذاب باشند برای کاربران ولی همین محل های به ظاهر خیلی خصوصی ، به اتاقی شیشه ای برای سرویس های جاسوسی آمریکا مبدل شده اند .
یکی از فعالیتهایی که در این فضا به طور گسترده در قبال کشورهای آزادیخواه صورت می گیرد مباحث مربوط به اپوزوسیون اینترنتی است . در واقع در اینجا گروه های سیاسی را برروی فضای سایبری تشکیل و سازماندهی می کنند . این گروه ها اینطور وانمود می کنند که به هیچ حزب یا گرایش خاص ِ سیاسی وابستگی ندارند و در واقع می خواهند بگویند که بی طرف هستند و در پوشش این بی طرفی ، به اقدامات جاسوسی شان می پردازند .
البته برخی از این گروه ها نیز هستند که دیگر چاره ای جز آشکار شدن ندارند . در این بین و در حاشیه مسائل مربوط به جمهوری اسلامی ، اینترنت و شبکه های اجتماعی به رسانه های قدرتمندی برای اپوزوسیون خارج نشین تبدیل شده اند تا از آن طریق با گروه ها و جامعه هدف خود ارتباط برقرار کنند .
البته سوء استفاده از این فن آوری در همین قالب های ساده نمی گنجد . سر منشاء این جریان سازی سایبری به سالهای ابتدایی بعد از جنگ عراق علیه ایران بر می گردد که در آن ایالات متحده آمریکا با راه اندازی وب سایتی فارسی عملاً جنگ در فضای سایبری را علیه ایران آغاز نمود ( پروژه B ) البته در این بین نباید از حمایتها و طرح های بس شرمانه کشور هلند در قبلا مردم ایران چم پوشی نمود . کشور هلند همواره در هیاهوی جریان سازی های رسانه ای علیه ایران ، همیشه یک پای ماجرا بوده است .
یکی دیگر از راه هایی که آمریکا و اسرائیل از آن برای سوء استفاده از فن آوری دنیای مجازی متوسل شده اند ، استخدام نیروی های جاسوس برای خود است . اینقدر نفوذ در اعماق مرزها و اعتقادات و ارزشهای یک جامعه ، نشان از قدرت بالای تخریب این سرویس مجازی است . در این بین سرویس های جاسوسی با شناخت دقیق از روحیات کاربران خود ( که به وسیله سایتهای بزرگ و البته نامحسوس روانشانختی در دنیای مجازی محقق شده است ) محیط های چت را راه اندازی نمودند ، محیط هایی که اطلاعات بسیار بیشتری از محیط های جوامع هدف را برای این سرویس های جاسوسی مشخص می نمود . کشاندن مباحث پورنو که بر خلاف اعتقاد افراد ِ عادی ، یکی از راه هایی است که به سادگی می توان از آن طریق به درون ِ فرد پی برد و نقاط ضعفش را شناسایی نمود و در این صورت می توان برای سوء استفاده از این افراد برنامه هایی را نیز مهیا کرد .
اما ، بحثی که این روزها بسیار هم داغ شده است ، بحث ِ جاسوسی آمریکا از مردم و سران ِ کشورهای مختلف است . شاید این کاری که ایالات متحده آمریکا انجام داده است ، آشکارترین نوع جاسوسی در این دورا ن باشد . در تمامی این دورانی که اینترنت وارد ِ زندگی بشر شده است ، در ساده ترین شکل ممکن ، با ورود هر کاربر به این دنیای مجازی ، در واقع خود و اطلاعاتش را در دستانش گرفته و به افراد ِ سود جو و منفعت طلب پیشکش نموده است . موتورهای جستجو گر و سرویس های ایمیل هم ابزارهایی بودند که جاسوسی از طریق آنها برای همه آشکار شده است . شاید برخی از اوقات لازم است که اینچنین اخباری بر روی تمامی تلکس های خبری دنیا مخابره شود تا شاید از این طریق نگاه ها را از " اشلون " دور کنند .
شاید کاری که اشلون ( سیستم نظارت بین المللی بر ارتباطات بین المللی ) در جاسوسی گسترده از اطلاعات رد و بدل شده در دنیای مجازی می کند ، صدها برابر این رسوایی اخیر باشد که اعلام شد . جاسوسی سازمان یافته و حرفه ای با در اختیار داشتن دیکشنری کامل از تمامی گروه های ورود یافته به این دنیای مجازی و سیستم های پیشرفته راستی آزمایی داده ها و البته در این سالهای اخیر ، اخذ اطلاعات صحیح با شیوه های پیچیده از کاربر ، اشلون را به یک طبقه بندی کننده اتوماتیک داده ها بدل کرده است . اقدامات جاسوسی سیا که بعضاً هم آشکار می شود در برابر این پروژه عظیم ، ماننده قطره ای در برابر دریاست ، ولی به نظر شما چرا اینقدر بر روی این موردِ کوچک ( نسبت به سطح وسیع جاسوسی اشلون ) بزرگنمایی شد ؟!
شاید در هنگام فعالیت ، تصورش برای فرد گمراه کننده باشد ولی به همین سادگی تمامی اطلاعاتش در دسترس سرویس های جاسوسی آمریکا قرار دارد . با تمام این اوضاع و احوال شاید چاره دیگری جز استفاد هاز این فن آوریها در دنیای امروز وجود نداشته باشد واین بدان معناست که باید خود را برای هرگونه اتفاقی در این دنیای ناشناس ، آماده کنیم .
به نظر می رسد تنها راه هایی که برای مقابله با این تهدیدات وجود دارد به طور بسیار خلاصه در این گستره ها جای بگیرند :
1- رصد و تحلیل زبان ِ دنیای سایبری به طور منظم برای شناخت دقیق برنامه ها و طرح های قابل اجرا
2- سازماندهی و آگاهی رسانی به کاربران در جهت انجام اقدامات ِ حمایتی در قالب حفظ منافع ملی
3- راه اندازی بدون وقفه مراکز اطلاعاتی ( ارتباطاتی ) داخلی که تا حدد ممکن در برابر اقدامات خرابکارانه مصونیت ایجاد می کند
4- آموزش همگانی در خصوص شناخت این میدان مبارزه و شیوه های مورد استفاده غربیها در این بازی
5- حمایت از تولید محتواهای سالم و جذاب در فضای سایبری
6- و ...
