عنوان : ریسمان بازی نابلدان

دسته : سیاست

این مطلب در بهترین های سایت  های حرف تو و دانا منتشر شده است .

 شاید نحوه ارائه گزارش عملکرد 100 روزه دولت فعلی آنچنان که باید و شاید طعم یک مصاحبه بدون جریان سازی را نداشت ولی ...

این روزها شاهد هستیم که آقای احمدی نژاد خواستار مناظره دو نفره با آقای روحانی شده است . این مسئله حواشی زیادی به دنبال داشت و برخی از مشاوران و دوستان غیرموجه ایشان که البته سوابق قضایی شان هم خیلی درخشان نیست با طرح  مجدد این درخواست به توجیه آن پرداخته اند .

نمونه این مسئله سخنان آقای جوانفکر در این خصوص است که سابقه ایشان در خبرگزاری جمهروی اسلامی و حواشی دوران حکومتشان بر همگان آشکار است . جالب اینجاست که ایشان از حیف و میل بیت المال به شدت ناراحت شده اند چرا که مبلمان آقای روحانی را گرانتر از صندلی های آقای احمدی نژاد دیده اند ! یا در جایی دیگر در نظری کارشناسانه و فنی عوامل مشکلات اقتصادی مردم را شخص آقایان لاریجانی ( ریاست محترم مجلس ) و آقای قالیباف می دانند !!!  ... و ای کاش مقایسه اصراف بیت المال همین قدر ساده بود !

اما مسئله ای که بیشتر ازهمه چیز جلب توجه می کند این است که آیا اصولاً این مناظره کارگشا خواهد بود یا قرار است با سابقه ای که از دوستان سراغ داریم همانند حرکات بچه گانه در مجلس شورای اسلامی و گرو کشی های ناشیانه شان باشد ؟! اخلاقی که بدون تردید دل رهبر عزیز را به درد آورد .

نکته ای که باید مورد تاکید قرار گیرد این است که انتقاد به جا و تشریح شرایط کشور و اعلام برنامه ها برای رفع آن به نظر غیر منصفانه نمی رسد ولی خوب تخریب کامل هر آنچه در سالهای گذشته بدست آمده هم منطقی نیست . البته مثل اینکه این مسئله برای آقای احمدی نژاد ( در آن سالها ) و آقای روحانی ( در این روزها ) همانند یک منطق قدرتمند جلوه گر شده است .

چگونه آقای احمدی نژاد از سخنان آقای روحانی در اعلام مشکلات عمده کشور که به ایشان به ارث رسیده است ناراحت می شوند ولی قرار نیست و نباید کسی از مقایسه تمام سی سال انقلاب با دولت آقای احمدی نژاد ( آنهم با آن شکل و شمایل ) توسط خودشان ناراحت نشود ؟!

چگونه ایشان وقتی با دلیل و بدون دلیل همه را زیر سوال می بردند آنهم در رسانه ملی ، اجازه پاسخ از همان رسانه به شخصی داده نمی شد ولی امروز ایبشان در اولین ایستگاه تقاضای استیجی در صداوسیما را دارند ؟!

چگونه وقتی این طرز برخورد در دولت های نهم و دهم از نظر آقای روحانی مذموم بود ولی امروز و از جانب خودشان پسندیده شده است ؟!

 ای کاش تناقضات به همین چند مورد بر می گشت !

به نظر نمی رسد بتوان به طور مشخص بر روی آمار ارائه شده از سمت هر دو شخص ، اعتماد کرد . در طول سالهای ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد این تضادهای فاحش در اعلام آمارها ( البته با ذکر یک تفاوت برداشت است ، همه چیز حل می شد ) به شدت در ذوق می زد . آمار بی کاری ، آمار نرخ تورم ، آمار ذخیره ارزی کشور و ... ، وقتی هم در خصوص تناقصات آشکار سوال می شد با طرح این مسئله که زاویه نگاه ها در تفاسیر متفاوت است همه چیز به خیر و خوشی حل می شد . البته این مسئله این روزها هم هنوز گریبان گیر دستگاه های متولی ارائه آمار است .

وقتی هر کدام از طرفین آمار و نظرات کارشناسان خود را صحیح می دانند و از خر شیطان هم بر سر این مسئله کوتاه نمی آیند ، چگونه می توان انتظار داشت مناظره ای سازنده صورت بگیرد ؟!

بهترین قضاوت کننده ها مردم هستند که با معیار های ناب و بی نظیرشان به درستی مسائل کشور را تحلیل می کنند . انصافاً افکار عمومی نشان داده است که توان بالای در درک مسائل جاری کشور دارد .

قضاوت با شما ...