عنوان : دیپلماسی لبخند

دسته : سیاست

غیر قابل انتشار در مجله پارسی نامه 

این یادداشت را در سایتهای زیر مطالعه بفرمائید :

پایگاه تحلیل  و خبر سیاسی باصر  

بهترین های وبلاگی ِسایت حرف تو 

سایت دانا 

کشورهای غربی و متحدان منطقه ای شان ، از چند سو و در چند جبهه ، قصد کردند که ایران را به اصطلاح از صحنه بازیگردانی در  مسئله سوریه کنار بزنند . کش و قوص های فراوانی که البته دامن خود آنها را نیز گرفته است .

در این میان جمهوری اسلامی ایران دیپلماسی زیرکانه و منطقی را برای مقابله با این تبانی غیر معقول به کار گرفت که سفر آقای ظریف به چند کشور منطقه در هفته گذشته ، نمود آشکاری از این دیپلماسی قدرتمند و فعال بود .

قبل از تحلیل این رفتار هوشمندانه جمهوری اسلامی ، بد نیست سری هم به کشورهایی بزنیم که قصد دارند به رفتارهای غلط شان در قبال مناقشه سوریه ، تغییر جهتی معنا دار بدهند . تغییر رفتارهایی که بدون شک ، شیوه بازیگردانی جمهوری اسلامی ایران در منطقه در کنار عوامل داخلی شان ، از دلایل قابل اعتنای آن است .

یکی از این کشورها ، ترکیه است . عبدالباری عطوان ، نویسنده و تحلیل گر مشهور جهان عرب در این خصوص می گوید " نخست وزیر ترکیه بعد از شکست سیاستهایش درقبال سوریه هم اکنون بدنبال از سرگیری روابط خود با نظام سوریه از طریق تماس با ایران و عراق به عنوان همپیمانان اصلی دمشق است . دو هفته قبل از نشست ژنو2 که برای حل سیاسی بحران سوریه به عنوان مقدمه ای برای پایان دادن به جنگ داخلی این کشور برگزار می شود، عبدالله گل رییس جمهور ترکیه به ایجاد تغییرات ریشه ای در سیاست کشورش در خصوص تحولات سوریه دعوت می کند؛ این بدان معناست که بشار اسد رییس جمهور سوریه و نظام او همچنان باقی خواهد ماند و دل بستن به سرنگونی نظام سوریه محدود شده است "

البته اختلافات شدید و دامن گیر بین مخالفان سوری و شکست تمامی تلاشها برای متحد کردنشان جهت شرکت در ژنو 2 ، تبدیل به تاخیری معنا دار از سوی مخالفان شده است که صدای کشورهای درگیر در این ماجرا را نیز در آورده است . تاخیری که  دیگر این روزها به مقدمه چینی جهت اجرای فاز جدید نقشه غرب به سرکردگی آمریکا در این جریان ،  تفسیر می شود .

رجوع و بازگشت کشورهایی که تا امروز حامی اصلی تروریست ها در منطقه بودند ، به رفتارهای عاقلانه تر را ، می توان احساس خطر در خصوص سرنوشت حمایت از تروریستها دانست .  سرنوشتی که به طور آشکار دامن ترکیه و برخی از کشورهای منطقه را فراگرفته است .

این پس زمینه عملیاتی که به صورت سه بعدی و محسوس در آمده است ، باعث نشد که جمهوری اسلامی ایران از سیاستهای تاثیر گزاری و کنترلی خود بر مناقشه سوریه دست بکشد و یا از طریق ائتلاف برای فراهم نمودن شرایط عدم حضور ایران در ژنو 2 ، به پشت پرده رانده شود .

این وضعیت بوجود آمده هرگز به معنای کناره‌گیری و انفعال ایران در مورد سوریه نیست . هرکسی که در گفتگوها شرکت می‌کند می‌داند که ایران نقشی حیاتی در هر راه‌حل برای بحران سوریه دارد . بدون تردید این کشورهای مشارکت کننده در ژنو2 به تلاش‌های ایران نیازمندند .

این دیپلماسی فعال جمهوری اسلامی ایران بر حول محور سفر به سه کشور سوریه، اردن و عراق، بازدید از کشورهای مجاور و محاط بر سوریه قرار دارد ، سفری که با هدف آگاهی و درک دیدگاه‌های این کشورها و حصول اطمینان از تعهد آن‌ها به بستن مرزهای خود به روی تروریست‌ها به منظور ممانعت از ورود گروهک‌‌ها به سوریه شده و قاچاق سلاح به این کشور متمرکز است.

المانیتور در یادداشتی در این خصوص آورده است " ایران برای این کشورها پیامی دارد: هیچ شانسی برای سرنگونی اسد با استفاده از قدرت نظامی وجود ندارد و لازم است تا با همکاری با یکدگیر زمینه‌ساز دستیابی به یک راه‌حل سیاسی برای رهایی از تراژدی قربانی شدن هزاران سوری بر اثر ادامه جنگ در این کشور شویم "

البته امروز در خبرها داشتیم که جان کری با شدت تمام  دست داشتن بشار اسد در آینده سوریه را امری غیر ممکن خواند . خودِ کری هم می داند که دیگر برای این رجز خوانی ها فرصتی نیست . اتفاقات این سالهای خاورمیانه ، دیگر به طرزی رقم خورده است که نمی توان به سادگی قبول کرد ، آمریکا با یک حرکت بتواند نقشه خاورمیانه را تغییر دهد .

در هر حال ، رایزنی ها و حرکات صحیح جمهوری اسلامی در دیپلماسی منطقه ای ، مخصوصاً در این روزها و در جریان حواشی ژنو 2 ، آمریکا و متحدانش را سخت دچار آشفتگی و تناقض گویی نموده است .