عنوان : آتش زیاده خواهی در اروپای جدید

دسته : سیاست بین المللی

غیر قابل انتشار در مجله پارسی نامه 

لینک این یادداشت در :

وبلاگستان 8 دی

 - مرکز تحلیل و خبر سیاسی باصر 

حرف تو 

بدون تردید مباحث مربوط به روند ژئوپولتیکی شدن اروپای جدید ، پای بازیگران اروپایی را بیشتر به اتفاقات این روزهای محدوده شرق اروپا باز کرده است .

دورانی که آنرا پساجنگ سرد می خوانند به خوبی می تواند حال این روزهای روسیه و غرب را در میدان بازیگردانی اوکراین نمایش دهد . در این حوزه ، آمریکا و غرب تمام سعی خود را کردند تا به قسمت شرقی اروپا ، شکل و فرم دلخواه خود را تزریق نمایند و جهت نیل به این هدف نیز به خوبی از خلأ حضور روسیه در این میدان ، استفاده نمودند و شرق را با میزانِ منافع ِ اقتصادی و ژئو پولتیک خود ، تصویر سازی نمودند .

در این بین بازگشت آرام ولی پر سر و صدای روسیه به این میدان بازی ، یک بار دیگر شرق اروپا را به حوزه رقابت ژئوپولتیکی و اقتصادی بازیگردانان بین المللی تبدیل نمود و این قسمت از اروپا را در آستانه تحولی جدید قرار داد .

علی رغم حضور و وابستگی کشورهای اروپای جدید به هر دو حوزه ناتو و اتحادیه اروپا ، بخش نظامی و حضور نیروها و نهادهای نظامی در منطقه ، پر رنگ تر شده است .

در این بین از یک سو  عدم وجود سیاست یکپارچه در مدیریت بحران ما بین غرب و آمریکا که به سبب رقابت ها ، اختلاف منافع و تفاوت دیدگاه هاست ، سبب شده است اروپا علی رغم انتقاد از حضور روسیه در اوکراین ، هیچ تفسیر درست و عملی در خصوص مدیریت استراتژیک این کشور نداشته باشد .

از سوی دیگر ، دومین بازیگر غربی آمریکائیی ، نیز دچار وضعیت مشاهبی است . پس از پایان جنگ سرد در سال 1990 میلادی و   فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، دیگر خبری از نظام دو قطبی در روابط بین‌الملل نبود ، اما از آنجا که نظام بین‌الملل نمی‌توانست بی‌قاعده و بدون الگو باشد ایالات متحده امریکا تمام تلاش خود را در خصوص معرفی خود به عنوان الگوی برتر و مطلوب مدیریت جهانی  در نظام بین‌الملل و  جهان جدیدِ پسا کمونیسم پیش روی کشورهای جهان به کار گرفت . این الگو که در زمان ریاست جمهوری جرج بوشِ پدر ابتدا در محافل علمی و سپس در محافل دیپلماتیک مطرح شد در واقع نظمی بود تحت عنوان نظم نوین جهانی با رهبری و پیشوایی  ایالات متحده امریکا .

توهم نقش دهی ایالات متحده آمریکا بعنوان رهبر جهانی بارها در دهه 90 سبب بروز بحرانهای منطقه ای و جهانی گردید . ایالات متحده در دهه های اخیر با رویکرد انجام کارها با ائتلافهای بین المللی قصد در ایجاد شیوه ای جدید در اداره فضای جهانی داشت اما در این میدان هم بدون همکاری اعضای بین المللی ائتلاف نتوانست  به موفقیت دست یابد . عدم توفیق در میدان بازی اوکراین بعنوان نمونه ای بارز از برنامه ایجاد تحول در شرق اروپاست .