نویسنده : حدیث شهیدی  

برای مطالعه بیشتر رجوع شود به " مردم سالاری دینی ، به جای دموکراسی "

امام خمینی (ره ) :  " اضافه کردن واژه دموکراتیک به جمهوری اسلامی ،  اهانت است به اسلام ، مثل اینکه بگویید جمهوری اسلامی عدالتی . این توهین به اسلام است ، برای این که عدالت متن اسلام است " .

هنوز هم که هنوز است ، بحث پیرامون نحوه شکل گیری بهار بیداری اسلامی در سرزمینهای مسلمان که خواهان تحقق اسلام واقعی بودند ، وجود دارد . مهمترین قسمت این بحث در خصوص نظام سازی و ایجاد ساخت های حکومتی است . شکی نیست که در این بین نظام کارآمد و ساختار مردم سالارانه دینی  آن که بیش از 30 سال بعنوان یک تجربه قابل اعتنا و موفق مطرح بوده است ، می تواند همچنان بعنوان یک الگویی در خور توجه در ممالک اسلامی طرح شود تا چراغ این حرکت روشنگرانه هیچ گاه خاموش نشود و این حرکت به ثمر نشسته با خون ملت های آزادیخواه و مسلمان به مقصود برسد .

در جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدا تعریفی واضح از مردم سالاری ارائه شد که همان حق حاکمیت مردم است در تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی شان . معادل لاتین این کلمه همان " دموکراسی "  است و در اصطلاح به شیوه خاص از زندگی اجتماعی گفته می شود که در آن به فرد فرصت های مساوی و برابر برای مشارکت آزادنه داده می شود . اما بحثی که در این میان مطرح است ، این است که از نظر ما باید مفهوم " دینی " هم به آن اضافه شود که در این صورت به این حاکمیت یک چارچوب مذهبی و ارزشی می دهد که مهمترین نمود آن را می توان در : برابری افراد در مقابل قانون ، محور بودن عدالت در تعاملات اجتماعی ، مشارکت مردم در حوزه های سیاسی و اجتماعی ، تربیت اخلاقی ، پاسخگو بودن مسئولین به مردم و ... مشاهده کرد .

این اعتقاد و طرحی که اسلام برای دموکراسی ارائه می کند، مترقی ترین و آزاد ترین برداشت از مفهوم آزادی و دموکراسی است . برای تبیین این موضوع ، فقط به یکی از مصاحبه های امام خمینی (ره) اشاره می کنم که در جواب پروفسور حامد الکار در خصوص عدم استفاده از واژه دموکراتیک در عنوان جمهوری اسلامی ، فرمودند " برای این که این اهانت است به اسلام ، مثل اینکه بگویید جمهوری اسلامی عدالتی . این توهین به اسلام است ، برای این که عدالت متن اسلام است " .  مردم به طور خاص در شکل دهی و برپایی حکومت دینی و تداوم آن ، نقش به سزایی دارند و در واقع آراء مردم است که در اینجا تجلی پیدا می کند . در واقع بر اساس تعالیم نجات بخش اسلام عزیز ، قانون و حاکمیت تشریعی الهی هیچ گاه به فرد تحمیل نمی شوند و نمی توان کسی را مجبور به پذیرش احکام دین و رهبری الهی آن نمود و شاید به نوعی بتوان مطرح کرد مشروعیت حکومت دینی و رهبری الهی و عینیت یافتن آن بر بیعت و مقبولیت مردمی استوار است .

همانطور هم که شنیدیم ، حضرت علی (ع) قبل از بیعت مردم به هیچ وجه دست به تشکیل حکومت دینی نزدند و یا در جایی دیگر دیدیم که حضرت امام خمین (ره ) نیز ولایت فقیه جامع الشرایط را بسته به آراء اکثریت مسلمین می دانست . جالب است در اینجا به نظر امام خمینی (ره) در خصوص ضعف و علت عدم موفقیت حرکت های اصلاحی – اسلامی ، سید جمال الدین اسد آبادی  اشاره کنیم . ایشان دلیل عدم توفیق آقای اسد آبادی را نداشتن پشتوانه مردمی عنوان فرمودند . ( صحیفه نور ، ج 5 ، ص 290 )

این اعتقادات و تعلیمات را مردم مسلمان ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با مشارکت آگاهانه خود به عینه نشان دادند و نمایی زیبا و با شکوه از مردم سالاری دینی را معرفی کردند . در واقع " جمهوری " نماینده و بیانگر حق و حقوق برای مردم است و " اسلامی " بیان گر تکلیف و عمل به وظیفه شرعی و انقلابی افراد است . قانون اساسی هم در این بین مظهر نگاه دموکراتیک اسلام به حضور مردم در مسائل اجتماعی و ازمصداق های بارز نظام مردم سالاری است که امام خمینی (ره)  مد نظرشان بود . نکته مهم و غیر قابل چشم پوشی این است که هدایت بعد محتوایی مردم سالاری دینی ، تنها در چهار چوب دین و نهادهای قانونی قابل حصول است .

در این بین بسیاری از آموزه های دینی مانند : اجتهاد ، شورا ، مشارکت ، حق انتخاب و .. با این نظام مردم سالاری دینی قابل دسترس است  و در اصل اندیشه های استبدادی و دیکتاتوری هیچ راهی در اندیشه های دینی و فلسفه حکومت اسلامی ندارد . این ساختار با عظمت و با شکوه از اسلام ، بی شک ، یک راهبر بلند نظر و آزادی بخش برای ملت های آزادیخواه اسلامی خواهد بود .

نویسنده : امیر محمد شهیدی

همواره در نزدیکی کوران انتخابات که می شویم ، موضع گیری ها و اعلام نظرات  تخریبی علیه نظام هم شدت بیشتری به خود می گیرد . اینکه می بینیم برخی از افراد کم سواد و کم اطلاع مطرح می کنند که این نظارتی که ما در ایران برای انتخابات داریم و برای تحقق آن تشکیلاتی همچون شورای نگهبان قانون اساسی را تشکیل داده ، پدیده ای مخصوص ایران است و در هیچ کجای دنیا پیدا نمی شود ، حرفی است که نشان از نداشتن آگاهی این افراد از مسائل بین المللی دارد . مسئله اعجاب انگیز در خصوص روند انتخابات در جمهوری اسلامی ، این است که تنها بعد از 45 روز پس از پیروزی انقلاب ، اولین انتخابات در کشور برگزار شد که در جهان بی سابقه بود و اعجاب انگیز تر اینکه حدود 98 درصد از مردم در این انتخابات شرکت کردند و این نشان می دهد که مردم از همان ابتدا به این امر خطیر احاطه داشتند و برایشان مهم بوده و حومت هم این اجازه را آزادانه به آنها داده است . در این یادداشت بررسی و تحلیلی بر روند این جریان سازی علیه ایران و همچنین نحوه برگزاری انتخابات در کشورهای مدعی تمدن ، خواهیم داشت .

از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون بیش از 33 انتخابات در موضاعات مختلف از جمله رفراندوم ، مجلس خبرگان ، ریاست جمهوری و ... انجام شده است و علی رغم چالشهای بسیاری که از سوی مداخله جویان خارجی و مستکبران علیه استقلال خواهی مردم ایران در این راه بوجود آمده ( از جمله ، جنگ تحمیلی ، فشارهای اقتصادی ، تحریم ها و ... ) تا کنون به هیچ وجه از مشارکت مردم متعهد و انقلابی ایران اسلامی کاسته نشده است . اعلام محبوبیت انقلابهای مختلف در دنیا هم نشان می دهد که ایران بیشترین مشارکت را در بین تمامی کشورهای دنیا از نظام سیاسی خود دارد . حتی در انتخابات مجلس هم در 8 مرحله ای که انجام شده ، حضور مردم بین 51 تا 71 درصد متغیر بوده که همین مقدار هم از تمامی کشورهای غربی بیشتر است . حضرت امام خامنه ای ( دامت برکاته ) در این خصوص فرمودند "  پادشاهان مستبد قاجار و پهلوی ، کشور را ملک خود و ملت را رعیت خود می دانستند و در غیاب حضور مردم هرآنچه دستگاه قدرت اراده می کرد از صندوق های رأی در می آمد اما انقلاب اسلامی ، ورق را بکلی برگرداند و مردم را روی کار آورد ... این روند در تمام طول سی سال اخیر با قوت و قدرت ادامه یافته اما دشمنانی که منافع نامشروع شان در ایران قطع شده است ، با نادیده گرفتن یا انکار پدیده ی مبارک و با ارزش حضور مردم در مدیریت کشور ، همواره تلاش کرده اند به انتخابات ایران خدشه وارد کنند ... "

در خصوص اینکه می گویند ایران سیستمی من در آوردی و غیر مترقی دارد بد نیست به سیستم های مترقی در مهد اروپا هم نگاهی داشته باشند .  در مهد تمدن اروپا ( فرانسه ) شورای قانون اساسی با اختیاراتی گسترده وجود دارد که روند نظارت بر انتخابات ، بسیار فعال عمل می کند . این شوره از دو گروه تشکیل شده است ؛ گروه اول  9 نفر هستند که سه نفر آنان را رئیس جمهور و سه نفر دیگر را ریس مجلس و سه نفر آخر را رئیس مجلس سنا برای مدت 9 سال انتخاب می کنند و هر سه سال یک بار  هر سه نفر از این گروه جای خود را به سه نفر جدید می دهند  . اما گروه دوم اعضاء مادام العمر هستند که شامل کلیه روسای جمهور سابق هستند و رئیس شورا نیز از میان همین اعضاء از طرف رئیس جمهور منصوب می شود . جالب است بدانید بر اساس مواد 58 و 59 قانون اساسی فرانسه چند وظیفه بر عهده این شورا گذاشته شده است :

1-  نظارت بر صحت جریان انتخابات ؛

2- نظارت بر فرآیند همه پرسی و رأی گیری ؛

3-  نظارت برتطابق قوانین عادی با قانون اساسی مطابق ماده 62 قانون اساسی فرانسه ؛

4- تصمیمات این شورا اعتراض پذیر نیستند و اجرای آن برای قوای عمومی و مقامات اداری و قضایی ، لازم است ؛

5- بر اساس ماده 61 قانون اساسی فرانسه مصوبات پارلمان قبل از اجرا باید به تصویب این شورا برسد و در واقع پاسداری از قانون و رژیم سیاسی فرانسه بر عهده این شورا است .

این یعنی همان چیزی که ما به اسم شورای نگهبان داریم . اما نکته ای که در اینجا وجود دارد این است که همواره جمهوری اسلامی به علت تبلیغات گسترده غربی ها در مظلومیت برسر برده است . خود غربی ها هم می دانند که نظام انتخاباتی ایران از دموکراتیک ترین نظام های  انتخاباتی دنیاست . نمونه هم در بحث مان ، شورای نگهبان قانون اساسی است که حتی به شکلی مترقی تر از قانون کشور مدعی مهد تمدن اروپا ( فرانسه ) است . نکته دیگری که برتری نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی ایران را بر نظام غربیها نشان می دهد ، حضور اقلیت های دینی در انتخابات مجلس شورای اسلامی است . در کشور ما طبق قانون تمامی اقلیت های دینی محترم شمرده می شوند و به راحتی از طریق انتخاب نمایندگان شان می توانند پیگیر حقوق خود باشند . نکته مهم تر اینکه حتی تعداد برخی از این اقلیتها بسیار ناچیز است ، اما دارای نمایند همستقل هستند و این در حالی است که در کشور آمریکا که خود را مهد سبک زندگی لیبرال دموکراسی می داند ، با وجود چند میلیون مسلمان در آن کشور ، این حق را برایشان قائل نیستند !!!

اینکه انتخابات در ایران فراتر از استانداردهای جهانی برگزار می شود ، یک حقیقت انکار نا پذیر است . مدعای این ادعا هم عدم وجود معیارهایی چون " آزاد بودن ، مخفی بودن رأی ، سالم بودن و ... " در این انتخابات ها دیده نمی شود . این نکته از آنجا معلوم می شود که می بینیم در این سالها به شدت از میزان حضور مردم در انتخابات کشورهایشان کاسته شده است و این نشان بی اعتمادی به نظام های حاکم است . در برخی از کشور ها هم نظام انتخاباتی بین دو یا سه حزب دست گردان می شود و در واقع صاحبان قدرت وثروت ، حرف اول و آخر را در این جریا نسازی ها می زنند . در ایران جمع کثیری از افراد واجد الشرایط ، از هر گروه و حزبی و حتی مستقل ، آزادانه می توانند در همه انتخابت ها نامزد شوند و هیچ محدودیتی وجود ندارد ( بجز محدودیت های قانونی برای حداقل شرایط ) . حتی در انتخابات 88 هم شاهد بودیم که مدعیان تقلب ، نتوانستند حتی کوچکترین اعدای خود را اثبات کنند .

در ایالات متحده آمریکا در سال 2010 در انتخابات کنگره حدود 91 میلیون نفر شرکت کردند که  شرکت کنندگان تقریباً 38 درصد بودند . با وجود سابقه طولانی انتخابات در آمریکا و گستردگی بسیار آن در زمینه های مختلف ( در آمریکا حدود 500 هزار شغل از طریق برگزاری انتخابات تعیین می شود ) چندان هم چشمگیر نیست .در سالهای اخیر هم مخصوصاً این حضور در کشورهای غربی بعلت مشکلات سیاسی و اقتصادی شدید ، به طور چشمگیری کاهش پیدا کرده است . نظام ایالات متحده آمریکا که به عنوان سمبل نظام های لیبرال دموکراتیک در دنیا شناخته می شود ، همواره شاهد حضور اندک مردم در انتخابات است .

در کنار تمام این مستنداتی که از انتخابات غربی ها ارائه شد ، بد نیست سری هم به انتخابات مزدوران آمریکا در منطقه ، یعنی عربها بزنیم . اکثر انتخاباتها در کشورهای عربی به صورت کاملاً فرمایشی انجام می شود  و با مشارکت حداقلی مردم نیز همراه است . در بسیاری از کشورهای خاورمیانه هنوز انتخابات فراگیر نداریم . در برخی از کشورهای عربی حتی حق رأی دادن از نیمی از جمعیت کشور ( زنان ) سلب شده است !!! مثلاً شوراها در عربستان سعودی نقش اجرایی ندارند و تنها در اقدامی تشریفاتی به دولت مشورت می دهند  . از میان جمعیت 27 میلیونی عربستان تنها یک میلیون و 80 هزار نفر  برای شرکت در این انتخابات ثبت نام کرده بودند و زنان هم البته حق رأی  نداشتند !!!  در انتخابات بحرین هم از حدود 145 هزار نفر ، تنها حدود 26 هزار نفر از واجدین شرایط یعنی حدود 17 درصد ، در انتخابات شرکت کردند . در اردن نیز نظام پادشاهی است که حضور در برخی از انتخابتهای آن به زحمت به 45 در صد می رسد . در امارات متحده عربی نیز انتخابات مجلس اتحادیه امارات وجود دارد که دارای 40 عضو است . 20 نفر توسط رأی دهنگان و 20 نفر هم از سوی حکام هفت گانه این کشور منصوب می شوند . در انتخابات پارلمانی مصر  هم بعد از سقوط دیگکتاتوری حدود 62 درصد مشارکت بوده که در دورانهای قبلی اصلاً سابقه نداشت .

با بررسی کوتاهی در روند و گستره انتخابات در سراسر دنیا ، به وضوح در می یابیم که نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی ، مانند سایر مولفه های انقلابی این نظام ، از دموکراتیک ترین و مدرن ترین نظام های دنیاست .

نویسنده : امیر محمد شهیدی

این مطلب بعنوان یادداشت در پایگاه خبری بولتن نیوز  و  سایت  تحلیلی خبری موج رسامنتشر شده است .

هر چه به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می شویم ، فعالیت گروه ها و جریانات منتسب به نامزدهای احتمالی هم شدت پیدا می کند .در این میان هرز چند گاهی ( البته هرچه پیش می رویم ، بیشتر و شدیدتر می شود ) شاهد بروز بد اخلاقی هایی هستیم . بد اخلاقی هایی هم از طرف نامزدها و هم از طرف حامیان شان که متاسفانه فضای عمومی این روزهای کشور را کمی  غبار آلود و همراه با تشویش کرده است . ایراد تهمت های بی اساس ، ناشیانه و غیر اخلاقی به مسولین کشور که متاسفانه این روزها از سوی عده ای دنبال می شود ، از این دست فعالیت ها هستند که باعث تشویش اذهان عمومی شده اند . در این یادداشت به چند مورد از این جریان سازی ها اشاره خواهد شد .

در این روزهای منتهی به انتخابات ، مسئله ای که همواره اتفاق افتاده است ، انتساب نامزدهای احتمالی به مقام معظم رهبری است که متاسفانه در دوره های قبلی هم به شدت شاهد آن بودیم . البته این انتساب بیشتر به سوء استفاده شبیه است تا اعلام نزدیکی به معیار های معظم له .

مسئله جالب و قابل تاملی که در این روزها شاهد آن هستیم ، این است که می بینیم گروهی از جریانهای سیاسی قصد دارند با تفسیری تحریف گونه از بیانات مقام معظم رهبری در خصوص شرایط کاندیدهای اصلح ، سنگ عیار آن را به نوعی ، خصوصیات آقای احمدی نژاد قرار دهند ! اینکه می گویند رئیس جمهور باید تمام خصوصیات خوب آقای احمدی نژاد را داشته باشد و خصوصیات بدش را نه ! این همان اشتباهی بود که در همان روزهای ابتدایی ایراد سخنرانی مقام معظم رهبری ، صدا وسیما شتاب زده و عجولانه آنرا به تفسیری غلط ارائه نمود و  تا حد زیادی در این اشتباه دخیل و موثر بود . ( امیدوارم فقط اشتباه سهوی بوده باشد ) .

اشتباهی که در تفسیر بیانات مقام معظم رهبری از سوی عده ای با نیات خاص صورت گرفته ، آنقدر واضح است که به نظرم خیلی نیاز به تفسیر ندارد . مفسرانی که ادعای آگاهی از مدعای خود دارند باید خوب بدانند که در تفسیر یک متن ، هیچگاه به یک کلمه یا جمله اکتفا نمی شود و مقدمه و مؤخره آن نیز باید مد نظر قرار بگیرد تا تأویل ِتحریف گونه ، نشود . منظور رهبر معظم انقلاب ، به وضوح ، خصوصیات خوب رئیس جمهور فعلی ( از نظر زمانی ، حالا هر کسی که می خواست باشد ، باشد ) و خصوصیات بدش بود ، نه اینکه اخلاقیات آقای احمدی نژاد را سنگ عیار برای تشخیص خوب یا بد بودن و کمبودها و نقاط قوت ، رئیس جمهوری معرفی کنند .

حضرت آیت الله خامنه ای ( دامت برکاته ) : " ... این را همه بدانند که آنچه ما برای رئیس‌جمهور آینده نیاز داریم، عبارت است از امتیازاتی که امروز وجود دارد، منهای ضعفهائی که وجود دارد. این را همه توجه کنند؛ رئیس‌جمهورِ هر دوره‌ای باید امتیازات کسبی و ممکن‌‌الحصول رئیس‌جمهور قبلی را داشته باشد، ضعفهای او را نداشته باشد. هر کسی بالاخره نقاط قوّتی دارد و نقاط ضعفی دارد. رؤسای جمهور ــ چه رئیس‌جمهور امروز، چه رئیس‌جمهور فردا ــ نقاط قوّتی دارند و نقاط ضعفی هم دارند. همه‌ی ما همین جوریم؛ نقاط قوّتی داریم، نقاط ضعفی داریم. آن چیزهائی که امروز برای دولت و برای رئیس‌جمهور نقاط قوّت محسوب میشود، اینها باید در رئیس‌جمهور بعدی وجود داشته‌ باشد، اینها را باید در خود تأمین کند؛ آن چیزهائی که امروز نقاط ضعف شناخته میشود ــ که ممکن است شما بگوئید، من بگویم، دیگری بگوید ــ این نقاط ضعف را باید از خود دور کند. یعنی ما در سلسله‌‌ی دولتهائی که پشت سر هم می‌آیند، باید رو به پیشرفت باشیم، رو به تعالی و تکامل باشیم، تدریجاً بهترینهای خودمان را بفرستیم ... "

همانطور که مقام معظم رهبری هم فرمودند ، ایشان فقط یک رأی دارند و آنهم به هیچ وجه تا قبل از انداخته شدن در صندوق رأی برای کسی آشکار نخواهد شد و البته ایشان با این فرمایشات بار دیگر تاکید فرمودند که این انتسابهای نامزدها به شخص رهبری کاملاً غیر اخلاقی و خلاف عرف سیاسی و اجتماعی است . البته پیامی که بیشتر از این عمل ِ برخی از نامزدها و جریانات منتسب به آنها دریافت می شود ، بیشتر رنگ و بوی سوء استفاده را دارد .

حرکت غیر اخلاقی دیگری  که این روزها متاسفانه شاهد آن هستیم ، جو افشاگری هایی است که به راه افتاده ! افشاگری هایی به سبک آقای احمدی نژاد . سبکی که ایشان از چند سال قبل سنگ بنای آن را خیلی محکم قرار دادند . افشاگری به سبک ِ تهمت و فرافکنی . البته این نوع افشاگری ها همواره در جایی استفاده می شود که جریانات منتسب به آن قصد تشویش اذهان عمومی و به قول خودشان به حاشیه امن بردن حزب و یا شخص مطبوعشان را داشته باشند . در این میان دورغ پردازی هایی را هم می بینیم و می شنویم که هیچ گاه جنبه عدالت خواهی و خیرخواهی نداشته اند و صرفاً برای یک تسویه حساب شخصی و انحراف افکار عمومی از مسائل و مشکلات و کمبودهای مدیریتی جاریه در کشور هستند . ادعاهای به ظاهر عدالت خواهانه که هیچ پایه و اساسی ندارند و هیچ گاه هم از مسیر قانونی و با دلیل و مدرک ارائه نمی شوند ، از این دست جریان سازی ها هستند که به جای تنویر به تشویش اذهان عمومی منجر می شوند .

یکی از قابل تامل ترین افشاگری های ِ از این دست ، افشاگری نامربوط ، غیر اخلاق و غیر قانونی آقای احمدی نژاد ( البته به قول خودشان ) در صحن علنی مجلس در روز استیضاح وزیر کار ( آقای شیخ الاسلام )بود . افشاگری ناشیانه ای که جوابی به جز سخنان مقام معظم رهبری در این زمینه نداردو ایشان به حق و عدالت این حرکت را تفسیر فرمودند : " رئیس یک قوه به استناد یک اتهامِ ثابت نشده و مطرح نشده‌اى در دادگاه، دو قوه‌ى دیگر را متهم کرد؛ این کار بدى بود، این کار نامناسبى بود؛ اینجور کارها، هم خلاف شرع است، هم خلاف قانون است، هم خلاف اخلاق است، هم تضییع حقوق اساسى مردم است. یکى از حقوق اساسى مهم مردم این است که در آرامش روانى و در امنیت روانى زندگى کنند؛ در کشور امنیت اخلاقى برقرار باشد. اگر یک فردى متهم به فساد است، نمی شود به خاطر او انسان دیگران را متهم کند؛ حتّى اگر ثابت هم میشد، چه برسد به اینکه ثابت نشده است، دادگاهى نرفته، محاکمه‌اى نشده. به استناد متهم کردن یک نفر، انسان بیاید دیگران را، مجلس را، قوه‌ى قضائیه را متهم کند؛ این کار درست نیست، این کار غلط است. بنده فعلاً نصیحت میکنم " .

به نظر شما و بدون در نظر گرفتن سایر افشاگری هایی از این دست توسط آقای احمدی نژاد ، ایشان چه هدفی را از این کارها دنبال می کنند ؟! آیا صرف اتهام زدن و برهم زدن نظم روانی جامعه ، عدالت مورد نظرشان برقرار می شود ؟! آیا اینکه ایشان از ابتدای در اختیار گرفتن سکان قوه مجریه ، مرتب از لیست افراد کله گنده حرف می زنند که روزی افشا خواهد شد ( که البته تا امروز ما که چیزی ندیدیم ) مشکلی را حل خواهد کرد ؟! آیا با این همه جدیدت ایشان در افشاگری ، افشاگری قانون در خصوص نزدیکانشان را نیز خواهند پذیرفت یا فقط افشاگری های خودشان را قبول دارند ؟! البته ببخشید یادم رفت هبود که خط قرمز ایشان ، به جای مصلحت نظام و ملت ، نزدیکان شان هستند !!!

این گونه اقدامات و بدعت گذاری های ناثواب در کشور ، نتیجه اش این شده که امروز هر شخصی در هر سطحی که باشد به خودش جرأت می دهد اتهاماتی را به دیگران وارد کنند و هیچ ابایی هم نداشته باشند . خواه این اتهامات درست باشد و خواه نادرست ، شیوه ارائه آن بسیار ناشیانه و غیر عاقلانه است و چیزی ناراحتی برای ملت و مقام معظم رهبری ندارد . آقای احمدی نژاد بادی فکرش را می کرد که با ادامه این روند ، روزی ضرب المثل معروف " چاه مکن بهر کسی ... " در مورد خودشان هم صدق خواهد کرد . آنجایی که در این روزها شاهد هستیم دامنه افشاگری های افراد مختلف علیه دولت و شخص رئیس جمهور به اوج خود رسیده است . البته من خودم به شخصه به هیچ وجه این اعمال را تایید نمی کنم ، نه اعمال این روزهای مخالفان دولت و چه افشاگری های ناشیانه خود رئیس جمهور را ، هیچ کدام به صلاح نظام و کشور نیست و قطعاً نتیجه ای جز ایجاد بدبینی مردم نسبت به مسئولین نظام نخواهد داشت . نتیجه ای که بی شک آقای احمدی نژاد از آن آگاه است ولی متاسفانه بازهم به این گونه اقداماتشان ادامه می دهند . بماند که وعده هایی در این زمینه هم داده اند که در آینده ، افشاگری های بیشتری خواهند نمود !!!

متاسفانه آقای احمدی نژاد ، بدعتی را پایه گزاری نموده اند که دودش علاوه بر چشم خودشان،  مستقیم به چشم هم خواهد رفت . بدعتی که متاسفانه این روزها به یک حرکت جسورانه در بین سیاسیون تبدیل شده است . جالب اینجاست که خود آقای رئیس جمهور که اینهمه ادعای افشاگری برای برقرای عدالت را سر می دهند ، به هیچ وجه زیر بار افشاگری قانون در باره استفاده ( سوء استفاده ) ایشان در خصوص فعالیت های انتخاباتی از اموال بیت المال نمی روند !!! نکته جالب دیگر در این خصوص این است که ، همان چیزی که آقای احمدی نژاد می خواستند عملی شد و افکار عمومی از سوی مشکلات و ضعفا و نابسامانی های اقتصادی این روزهای کشور به سوی لج و لج بازی در افشاگری های غیر قانونی و غیر اخلاقی کشیده شده است .( حتی این مسئله در این یادداشت هم به وضوح دیده می شود ) . به جای اینکه ایشان بیایند و از مشکلاتی که این روزها به شدت مردم را تحت فشار قرار داده صحبت کنند و توضیح دهند علت این کوتاهی ها را ، تمام وقت و انرژی خود را برای انجام کارهای بیهوده ، هزینه کرده اند .

تمام این اعمال ناشیانه و غیر اخلاقی به یک سو ، وعده های انتخاباتی و ناشیانه تر از سوی دیگر . این صحبتم اشاره دارد به وعده های عوام فریبانه آقای رئیس جمهور در خصوص افزایش مبلغ یارانه ها واینکه ایشان اگر با دست باز کار کنند ، در سه یا چهار سال ، ایران را به اقتصاد اول دنیا تبدیل می کنند !!! این دیگر چیزی نیست که بشود به سبک آقای احمدی نژاد آنرا به آسانی انکار کرد . مشکلات اقتصادی این روزها ، مردم را دلگیر کرده است و ایشان بهتر است به جای صرف هزینه های گزاف برای تبلیغ نامزد مورد نظرشان ( از ایشان که ادعای مچ گیری از سارقان بیت المال را دارند بعید است ! ) دست از این سیاستهای تهاجمی برداشته و به فکر حل معضلاتی باشند که گربیان ملت را گرفته است . چطور ایشان مدعی هستند با در اختیار داشتن اینهمه اختیارات و اموال دولتی و غیر دولتی بازهم به خاطر دست اندازی چند نفر ، نتوانسته اند کار مردم را انجام دهند ؟! نمود همین حرفهای ایشان را می توان در تیتر اخیر روزنامه ایران در خصوص کارشکنی مجلس در خصوص افزایش مبلغ یارانه های نقدی به وضوح دید . مثل این حرکت آقای احمدی نژاد ، مثل شخصی است که یک مسولیتی به وی سپرده شده و نتوانسته از عهده آن بر بیاید و هنگام حسابرسی ، با فرافکنی و جنجال سازی قصد دارد مسیر افکار عمومی را به سمت دیگری هدایت کند ! آقای احمدی نژاد این ره که می روید به ترکستان است برادر ...